Γοδεφρείδος Β΄ του Ανζού

Ο Γοδεφρείδος Β΄ του Ανζού ή Γοδεφρείδος Μαρτέλος (Geoffroy II d'Anjou, 14 Οκτωβρίου 1006 - 14 Νοεμβρίου 1060) κόμης του Ανζού (1040 - 1060) ήταν γιος και διάδοχος του Φούλκωνος του μελανού. Ο Γοδεφρείδος Β΄ ήταν ο τελευταίος κόμης του Ανζού από τον Οίκο του Ινζελζέ, αναφέρεται ως πολεμοχαρής και ύπουλος και ενοχλούσε αφόρητα με επιδρομές τους γείτονές του.

Γοδεφρείδος Β' του Ανζού
Κόμης του Ανζού
Περίοδος	1040 - 1060
Προκάτοχος	Φούλκων Γ΄ του Ανζού
Διάδοχος	Γοδεφρείδος Γ΄ του Ανζού
Γέννηση	14 Οκτωβρίου 1006
Θάνατος	14 Νοεμβρίου 1060 (54 ετών) Ανζέ, Γαλλία
Σύζυγος	Αγνή της Βουργουνδίας
Πατέρας	Φούλκων Γ΄ του Ανζού
Μητέρα	Χίλντεγκαρντ του Ζούντγκαου
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Πόλεμοι με τους γείτονες

Σε συνεργασία με τον Ερρίκο Α΄ της Γαλλίας πολιόρκησε την Τουρ (1042 - 1043), μετά την μάχη του Νουί στις 21 Αυγούστου 1044 αιχμαλώτισε τον Θεοβάλδο Α΄ κόμη του Μπλουά και κυρίευσε το Τουραίν. Το γεγονός αυτό ψύχρανε τις σχέσεις του με τον Ερρίκο Α΄, αλλά συμφιλιώθηκαν (1052) για να υπερασπιστούν τον νεαρό δούκα της Νορμανδίας Γουλιέλμο στο κίνημα που έκανε εναντίον του ο Γουλιέλμος του Ταλού. Αργότερα φοβήθηκαν την αυξημένη δύναμη του δούκα Γουλιέλμου, πραγματοποιώντας συνδυασμένες επιθέσεις μαζί με τον βασιλιά Ερρίκο στην Νορμανδία, αλλά αποκρούστηκαν (1054, 1057) Το 1038, ενώ ζούσε ο πατέρας του, ξυλοκοπήθηκε από τον επίσκοπο του Λεμάν, με στόχο την εκδίκηση. Τον αιχμαλώτισε (1048), αλλά αφορίστηκε από τον πάπα Λέοντα Θ΄.

Διαδοχή

Νυμφεύτηκε την Αγνή της Βουργουνδίας (1032), με την οποία χώρισε, χωρίς να αφήσει απογόνους (1050). Τον διαδέχθηκε ο ανιψιός του Γοδεφρείδος Γ΄ του Ανζού, μεγαλύτερος γιος της αδελφής του Ερμενγάρδης του Ανζού και του συζύγου της Γοδεφρείδου του Γκατινέ.

Πηγές

• Duby, Georges (1983). The Knight, the Lady, and the Priest: the making of modern marriage in medieval France.
• Jumièges, William of; Vitalis, Orderic; Torigni, Robert of (1995). The Gesta Normannorum Ducum (or GND) of William of Jumièges, Orderic Vitalis, and Robert of Torigni, edited and translated by Elisabeth M. C. Van Houts. Oxford: Clarendon Press.
• Douglas, David C. (1964). William the Conqueror. Berkeley and Los Angeles: University of California Press.