angulus
Erscheinungsbild
angulus (Latein)
[Bearbeiten]Substantiv, m
[Bearbeiten]Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | angulus | angulī |
Genitiv | angulī | angulōrum |
Dativ | angulō | angulīs |
Akkusativ | angulum | angulōs |
Vokativ | angule | angulī |
Ablativ | angulō | angulīs |
Worttrennung:
- an·gu·lus, Genitiv: an·gu·li
Bedeutungen:
- [1] Bereich, in dem sich zwei Flächen oder Wände treffen; Ecke, Winkel
- [2] Mathematik, Geometrie: Winkel
Beispiele:
- [1] „Vestimenta ne tiniae tangant, amurcam decoquito ad dimidium, ea unguito fundum arcae et extrinsecus et pedes et angulos.“ (Cato agr. 98,1)[1]
- [2]
Wortbildungen:
- angulare, angularis, angularius, angulatim, angulatus, directiangulus, multangulus/multiangulus, octangulus, quadriangulus, quattuorangulus, quinquangulus, rectiangulus, sexangulus, triangulus
Übersetzungen
[Bearbeiten]- [2] Lateinischer Wikipedia-Artikel „angulus“
- [1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „angulus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 429-430.
- [1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „angulus“
- [1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , „angulus“ Seite 143.
Quellen:
- ↑ Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana) , Seite 74.