Neidio i'r cynnwys

Lucrezia Borgia

Oddi ar Wicipedia
Lucrezia Borgia
Ganwyd18 Ebrill 1480 Edit this on Wikidata
Subiaco Edit this on Wikidata
Bu farw24 Mehefin 1519 Edit this on Wikidata
Ferrara Edit this on Wikidata
Galwedigaethcymar, llywodraethwr Edit this on Wikidata
TadPab Alecsander VI Edit this on Wikidata
MamVannozza dei Cattanei Edit this on Wikidata
PriodAlfonso I d'Este, Alfonso of Aragon, Giovanni Sforza Edit this on Wikidata
PlantErcole II d'Este, Duke of Ferrara, Rodrigo of Aragon, Ippolito II d'Este, Francesco d'Este, Isabella Maria d'Este, Alessandro d'Este, Eleonora d’Este, Giovanni Borgia, Alessandro d'Este Edit this on Wikidata
Llinachteulu Borgia Edit this on Wikidata
llofnod

Merch Pab Alecsander VI a Vannozza dei Cattanei oedd Lucrezia Borgia (

[luˈkrɛttsja ˈbɔrdʒa]; 18 Ebrill 148024 Mehefin 1519). Ymhlith ei brodyr roedd Cesare Borgia, Giovanni Borgia, a Gioffre Borgia.[1] Trefnodd ei thad nifer o briodasau ar ei chyfer, gan ei thrin fel gwerin gwyddbwyll er mwyn gwella sefyllfa wleidyddol a chyfoeth y teulu Borgia. Priododd Giovanni Sforza (m. 1493; ann. 1497), Alfonso o Aragon, Dug Bisceglie (1481–1500; pr. 1498–1500) ac Alfonso d'Este (pr. 1502–tan ei marwolaeth hi). Dywedir fod Alfonso'n fab anghyfreithiol i Frenin Napoli ac i'w brawd Cesare ei ladd.[2][3] Gwnaed sawl ffilm a nofel ar y teulu Maciofelaidd hwn, gan gynnwys y ddogfen Il Principe gan Niccolò Machiavelli, ble gwelwyd Lucrezia fel femme fatale, rôl y chwaraewyd hi ynddo mewn llawer o weithiau celf, nofelau a ffilmiau, dros y blynyddoedd. Yn 1833 ysgrifennodd Victor Hugo ddrama lwyfan amdani ac yng Ngorffennaf 2011 rhyddhaodd Netflix gyfres deledu o'r enw Borgia; roedd y gyfres yn serenu Isolda Dychauk fel Lucrezia a John Doman fel ei thad.

Cyfeiriadau

[golygu | golygu cod]
  1. Bellonci, Maria (2000). Lucrezia Borgia. London: Phoenix Press. t. 23. ISBN 1-84212-616-4.
  2. Bellonci, Maria (2003). Lucrezia Borgia. Milan: Mondadori. tt. 121–122. ISBN 978-88-04-45101-3.
  3. Bellonci, Maria (2003). Lucrezia Borgia. Milan: Mondadori. tt. 139–141. ISBN 978-88-04-45101-3.