Neidio i'r cynnwys

Gordon Mills

Oddi ar Wicipedia
Gordon Mills
GanwydGordon William Mills Edit this on Wikidata
15 Mai 1935 Edit this on Wikidata
Chennai Edit this on Wikidata
Bu farw29 Gorffennaf 1986 Edit this on Wikidata
Los Angeles Edit this on Wikidata
DinasyddiaethIndia, y Raj Prydeinig, Dominion of India Edit this on Wikidata
Galwedigaethcyfansoddwr caneuon, cynhyrchydd recordiau, asiant talent, rheolwr talent Edit this on Wikidata

Roedd Gordon William Mills (15 Mai 1935 – 29 Gorffennaf 1986)[1] yn rheolwr a chyfansoddwr caneuon llwyddiannus yn y diwydiant cerddoriaeth.[2] Fe'i ganed yn Chennai ("Madras" bryd hynny), India[1] ac fe'i magwyd yn Nhrealaw[3] yn Nyffryn Rhondda. Yn ystod y 1960au a'r '70au, rheolodd yrfaoedd tri artist cerddorol hynod lwyddiannus - Tom Jones, Engelbert Humperdinck a Gilbert O'Sullivan.

Roedd Mills hefyd yn gyfansoddwr caneuon, ac ysgrifennodd ganeuon ar gyfer Cliff Richard, Johnny Kidd & the Pirates, Freddie and the Dreamers, yr Applejacks, Paul Jones, Peter a Gordon a Tom Jones, yn fwyaf arbennig yn cyd-ysgrifennu arwyddgân Jones "It's Not Unusual" gyda Les Reed.[4]

Bywgraffiad

[golygu | golygu cod]

Cyfarfu a priododd rhieni Mills yn India Brydeinig pan oedd ei dad yn gwasanaethu yn y Fyddin Brydeinig. Dychwelasant i Brydain ychydig ar ôl genedigaeth Gordon.[1] Yn unig blentyn, dysgwyd Mills i chwarae'r harmonica gan ei fam, Lorna.

Yn 15 oed, ymunodd Mills â grŵp yn chwarae mewn tafarndai a chlybiau yng Nghymoedd De Cymru. Yn 17 oed, cafodd ei alw ar gyfer Gwasanaeth Cenedlaethol a gwasanaethodd yn yr Almaen a Malaya.[1]

Gan ddychwelyd i'r DU, cystadlodd mewn digwyddiad pencampwriaeth harmonica a drefnwyd gan Hohner yn Neuadd Frenhinol Albert yn Llundain. Daeth yn ail, gan ei gymhwyso i gynrychioli'r DU yn rownd derfynol Ewrop a enillodd wedyn. Wedi'i wahodd i ymuno â'r Morton Fraser Harmonica Gang, cyfarfu â'r cerddorion Don Paul a Ronnie Wells gan ffurfio triawd gyda nhw o'r enw y Viscounts.[1] Daeth un gân "Who Put the Bomp (In the Bomp, Bomp, Bomp)" (1961) yn boblogaidd iawn yn Siart Senglau'r DU. Cafodd eu fersiwn nhw o "Short'nin 'Bread" (1960) beth llwyddiant hefyd. [5]

Cychwynnodd Mills ysgrifennu caneuon, gyda'i gyntaf "I’ll Never Get Over You", wedi'i recordio gan Johnny Kidd & the Pirates, yn gyrraedd Rhif 4 yn y DU ym 1963.[1][6] Ymhen blwyddyn ysgrifennodd dair cân boblogaidd arall sef "Hungry for Love", "Jealous Girl" a "Three Little Words". Rhoddodd "I'm the Lonely One" lwyddiant 10 uchaf i Cliff Richard and the Shadows ym 1964.[7]

Mewn parti a roddwyd gan y gantores Terry Dene, cyfarfu Mills â'r model Jo Waring a phriodasant ddwy flynedd yn ddiweddarach.[3] Daeth eu merch Clair, a oedd yn dair oed ar y pryd, yn destun cân 1972 "Clair" gan Gilbert O'Sullivan.[8]

Un noson, roedd Mills yn Nghwmtyleri, lle roedd Tommy Scott and the Senators yn perfformio, gyda chanwr ifanc newydd o'r enw Tom Woodward. Yn y pen draw, daeth Mills yn rheolwr Woodward, ar ôl arwyddo cytundeb trosglwyddo rheolaeth gyda chyd-reolwyr Tom, sef Raymond William Godfrey a Raymond John Glastonbury (Myron & Byron), a oedd eisoes wedi llofnodi'r canwr i Decca Records, ar ôl dod â'u cytundeb recordio blaenorol gyda Joe Meek o RGM Sound Ltd i ben. Cadwodd Godfrey a Glastonbury fuddiant o 5% yn Jones, ond bu’n rhaid iddynt siwio Jones a Mills yn Uchel Lys Llundain am beidio â chyflawni, gan sicrhau setliad o’r diwedd ym 1969 am swm nas datgelwyd.

Rhyddhawyd sengl gyntaf Jones "Chills and Fever", a recordiwyd yn wreiddiol gyda Joe Meek, ddiwedd 1964, ond nid oedd yn boblogaidd. Ail ymgais Jones oedd cân a wrthodwyd gan Sandie Shaw. Y gân oedd "It's Not Unusual" a'i gludodd i ran uchaf y siart.[1][9] Wedi hynny roedd Mills eisiau i Jones recordio traciau sain ffilm ond, ar ôl methiant cymharol cân thema James Bond "Thunderball" (DU Rhif 35),[9] roedd angen mynd ar drywydd arall.

Ailgynlluniodd Mills ddelwedd y canwr ar ddelwedd crwner. Dechreuodd Jones hefyd ganu deunydd a oedd yn apelio at gynulleidfa ehangach fel y gân canu gwlad boblogaidd iawn " Green, Green Grass of Home". Gweithiodd y strategaeth a dychwelodd Jones i frig y siartiau yn y Deyrnas Unedig a dechrau taro'r 40 Uchaf eto yn yr Unol Daleithiau. Am weddill y degawd, fe sgoriodd linyn o ganeuon poblogaidd ar ddwy ochr Môr yr Iwerydd.[10][11][12] Yn 1967, perfformiodd Jones yn Las Vegas am y tro cyntaf, yn y Flamingo.[13]

Ym 1965, cychwynnodd Mills weithio gyda Gerry Dorsey, canwr a oedd wedi bod o gwmpas ers amser maith heb lwyddiant mawr. Newidiodd ei enw i Engelbert Humperdinck a chydag ymddangosiad teledu ar nos Sul ym 1967 yn y London Palladium, ganwyd seren newydd. Rhwng 1967 a 1972, roedd Mills yn rheoli dau o sêr mwyaf y diwydiant cerddoriaeth ac fe arwyddodd y gantores / ysgrifennwr caneuon benywaidd Lynsey de Paul a oedd newydd sgorio llwyddiant ysgubol gyda Sugar Me. Er hynny, erbyn diwedd 1973 roedd hi wedi gadael y label.

Roedd Mills yn glyfar wrth ail-enw nifer o gantorion enwog. Daeth Tom Woodward yn "Tom Jones" ar ôl awgrym gan Godfrey a Glastonbury, a oedd wedi gwrthwynebu cynllun Decca i'w alw'n "Scotty" ym 1965. Rhoddodd Mills eu henwau llwyfan i sêr cerddoriaeth bop eraill, fel Engelbert Humperdinck, a Gilbert O'Sullivan.[1] Erbyn 1973 fodd bynnag, roedd gwerthiant recordiau Jones a Humperdinck wedi gostwng yn ddramatig, ond roedd Mills wedi dod o hyd i dalent newydd gyda Gilbert O'Sullivan a gadwodd fusnes MAM i ffynnu. Cynhyrchodd Mills hefyd bedwar albwm cyntaf O'Sullivan, gan esgor ar ganeuon poblogaidd nodedig fel "Alone Again (Naturally)", "Clair" a "Get Down". Erbyn 1978, roedd Jones yn gwneud albymau gwlad ar gyfer y farchnad Americanaidd yn unig, roedd Humperdinck wedi gadael Mills ac nid oedd O'Sullivan bellach yn llwyddiannus yn fasnachol. Nid oedd gan Mills unrhyw artist newydd i gymeryd eu lle. Cymerwyd MAM drosodd gan Chrysalis Records.

Trodd pethau'n fwy sur pan ddarganfu O'Sullivan fod ei gontract recordio gyda MAM Records yn ffafrio perchennog y label yn fawr. Erlynodd O'Sullivan ei gyn-reolwr ar amheuaeth bod yr olaf wedi "coginio'r cyfrifon", gan fethu â thalu'r holl freindaliadau a enillwyd yn briodol i O'Sullivan. Dilynodd achos cyfreithiol, gyda dadl hirfaith ynghylch faint o arian yr oedd ei ganeuon wedi'i ennill a faint o'r arian hwnnw a dderbyniodd mewn gwirionedd.[14] Yn y pen draw, ym mis Mai 1982, canfu'r llys o blaid O'Sullivan, gan ei ddisgrifio fel "patently honest and decent man", am nad oedd wedi derbyn cyfran gyfiawn o'r incwm helaeth yr oedd ei ganeuon wedi'i gynhyrchu.[14] Dyfarnwyd iawndal o £7 miliwn iddo.

Bu farw Mills o ganser y stumog ym 1986, yn 51 oed ac mae wedi’i gladdu ym Mynwent Burvale, Hersham.[15]

Caneuon nodedig wedi'u hysgrifennu neu eu cyd-ysgrifennu gan Mills

[golygu | golygu cod]
  • "A Little You"[16] (1965) (Freddie and The Dreamers, DU Rhif 26);[17] (Tom Jones)[18]
  • "And I Tell The Sea"[19] (1965) (Tom Jones)
  • "Hide and Seek"[20] (1966) (Tom Jones)
  • "High Time"[21] (1966) (Paul Jones) (DU Rhif. 4)[22]
  • "Hungry for Love"[23] (The Searchers); (Johnny Kidd & the Pirates, UK No. 20)[6]
  • "If I Had You"[24] (1966) (Tom Jones)
  • "I Like The Look of You"[25] (1964) (The Fortunes)
  • "I'll Never Get Over You"[26] (1963) (Johnny Kidd & the Pirates, UK No. 4)[6]
  • "I'll Never Let You Go"[27] (1967) (Tom Jones)
  • "I'm the Lonely One"[28] (Cliff Richard, DU Rhif 8)[7]
  • "I've Got a Heart"[19] (1966) (Tom Jones)
  • "It Takes a Worried Man"[29] (1965) (Tom Jones)
  • "It's Not Unusual"[4] (1965) (Tom Jones, DU Rhif 1)[9]
  • "Key to My Heart"[18] (1966) (Tom Jones)
  • "Lady Godiva"[30] (1966) (Peter and Gordon, DU Rhif 14)[31]
  • "Little by Little"[19] (1966) (Tom Jones)
  • "Not Responsible"[32] (1966) (Tom Jones, DU Rhif 18)[9]
  • "Once Upon a Time"[29] (1965) (Tom Jones)
  • "Pretty Ribbons"[33] (1968) (Engelbert Humperdinck)
  • "Smile Away Your Blues"[34] (1968) (Tom Jones)
  • "Some Other Guy"[35] (1965) (Tom Jones)
  • "Take My Heart"[36] (1966) (Engelbert Humperdinck)
  • "Ten Guitars"[37] (1966) (Engelbert Humperdinck)
  • "The Lonely One"[38] (1967) (Tom Jones)
  • "The Rose"[19] (1965) (Tom Jones)
  • "Things I Wanna Do"[39] (1967) (Tom Jones)
  • "Three Little Words (I Love You)"[40] (1964) (The Applejacks, DU Rhif 23)[41]
  • "Untrue Unfaithful"[19] (1965) (Tom Jones)
  • "Where Do You Belong"[18] (1966) (Tom Jones)

Gordon Mills Jr.

[golygu | golygu cod]

Cafodd mab Gordon Mills, o'r un enw, beth llwyddiant gyda Strange Nature, ac mae bellach yn gynhyrchydd recordiau, cyfansoddwr caneuon a cherddor sesiwn aml-offerynnwr.

Cyfeiriadau

[golygu | golygu cod]
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 1.7 Eder, Bruce. "Gordon Mills – Music Biography, Credits and Discography". AllMusic. Cyrchwyd 1 January 2013.
  2. ↑ "Gordon Mills (2)". Artist Discography. Cyrchwyd 2014-08-22.
  3. ↑ 3.0 3.1 Dave Edwards (30 Ebrill 2008). "Remembering a musical great". Walesonline.co.uk. Cyrchwyd 1 Ionawr 2013.
  4. ↑ 4.0 4.1 Ruhlmann, William. "It's Not Unusual – Tom Jones : Listen, Appearances, Song Review". AllMusic. Cyrchwyd 1 January 2013.
  5. ↑ Roberts, David (2006). British Hit Singles & Albums (arg. 19th). London: Guinness World Records Limited. t. 588. ISBN 1-904994-10-5.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 Roberts, David (2006). British Hit Singles & Albums (arg. 19th). London: Guinness World Records Limited. t. 301. ISBN 1-904994-10-5.
  7. ↑ 7.0 7.1 Roberts, David (2006). British Hit Singles & Albums (arg. 19th). London: Guinness World Records Limited. t. 461. ISBN 1-904994-10-5.
  8. ↑ Byrne, Andrea (18 April 2010). "When all is far from Clair, Gilbert goes to court". Sunday Independent (yn Saesneg). Cyrchwyd 15 January 2018.
  9. ↑ 9.0 9.1 9.2 9.3 Roberts, David (2006). British Hit Singles & Albums (arg. 19th). London: Guinness World Records Limited. tt. 289/90. ISBN 1-904994-10-5.
  10. ↑ "Tom Jones". Nostalgiacentral.com. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 21 July 2006. Cyrchwyd 1 January 2013.
  11. ↑ "Tom Jones". Nndb.com. Cyrchwyd 1 January 2013.
  12. ↑ Pore-Lee-Dunn Productions. "Tom Jones". Classicbands.com. Cyrchwyd 1 January 2013.
  13. ↑ "BBC Wales – Music – Tom Jones – Tom Jones biography – part three". Bbc.co.uk. 1 January 1970. Cyrchwyd 1 January 2013.
  14. ↑ 14.0 14.1 Rice, Jo (1982). The Guinness Book of 500 Number One Hits (arg. 1st). Enfield, Middlesex: Guinness Superlatives Ltd. t. 149. ISBN 0-85112-250-7.
  15. ↑ Gordon Mills ar Find a Grave
  16. ↑ "A Little You – Freddie & the Dreamers, Gerry & the Pacemakers : Listen, Appearances, Song Review". AllMusic. Cyrchwyd 1 January 2013.
  17. ↑ Roberts, David (2006). British Hit Singles & Albums (arg. 19th). London: Guinness World Records Limited. t. 213. ISBN 1-904994-10-5.
  18. ↑ 18.0 18.1 18.2 "Tom Jones – A-tom-ic Jones (Vinyl, LP, Album) at Discogs". Discogs.com. Cyrchwyd 1 January 2013.
  19. ↑ 19.0 19.1 19.2 19.3 19.4 "Tom Jones – What's New Pussycat? (Vinyl, LP, Album) at Discogs". Discogs.com. Cyrchwyd 1 January 2013.
  20. ↑ Thomas, Stephen. "A-Tom-IC Jones – Tom Jones : Songs, Reviews, Credits, Awards". AllMusic. Cyrchwyd 1 January 2013.
  21. ↑ "High Time – Paul Jones : Listen, Appearances, Song Review". AllMusic. Cyrchwyd 1 January 2013.
  22. ↑ Roberts, David (2006). British Hit Singles & Albums (arg. 19th). London: Guinness World Records Limited. t. 289. ISBN 1-904994-10-5.
  23. ↑ "Searchers, The – Sugar And Spice (Vinyl, LP, Album) at Discogs". Discogs.com. Cyrchwyd 1 January 2013.
  24. ↑ "Tom Jones – Green, Green Grass of Home / If I Had You (Vinyl) at Discogs". Discogs.com. Cyrchwyd 1 January 2013.
  25. ↑ "Fortunes, The – You've Got Your Troubles (Vinyl, LP) at Discogs". Discogs.com. Cyrchwyd 1 January 2013.
  26. ↑ "Johnny Kidd and the Pirates* – I'll Never Get Over You (Vinyl) at Discogs". Discogs.com. Cyrchwyd 1 January 2013.
  27. ↑ "Tom Jones – Funny, Familiar, Forgotten Feeling (Vinyl) at Discogs". Discogs.com. Cyrchwyd 1 January 2013.
  28. ↑ "I'm the Lonely One – Cliff Richard : Listen, Appearances, Song Review". AllMusic. Cyrchwyd 1 January 2013.
  29. ↑ 29.0 29.1 "Tom Jones – Along Came Jones (Vinyl, LP, Album) at Discogs". Discogs.com. Cyrchwyd 1 January 2013.
  30. ↑ "Lady Godiva – Peter & Gordon : Listen, Appearances, Song Review". AllMusic. Cyrchwyd 1 January 2013.
  31. ↑ Roberts, David (2006). British Hit Singles & Albums (arg. 19th). London: Guinness World Records Limited. t. 424. ISBN 1-904994-10-5.
  32. ↑ "Tom Jones – Not Responsible / Once There Was A Time (Vinyl) at Discogs". Discogs.com. Cyrchwyd 1 January 2013.
  33. ↑ "Engelbert Humperdinck – Am I That Easy To Forget / Pretty Ribbons (Vinyl) at Discogs". Discogs.com. Cyrchwyd 1 January 2013.
  34. ↑ "Tom Jones – Delilah / Smile Away Your Blues (Vinyl) at Discogs". Discogs.com. Cyrchwyd 1 January 2013.
  35. ↑ "Tom Jones – With These Hands (Vinyl) at Discogs". Discogs.com. Cyrchwyd 1 January 2013.
  36. ↑ Campbell, Al (13 January 2004). "Greatest Love Songs – Engelbert Humperdinck : Songs, Reviews, Credits, Awards". AllMusic. Cyrchwyd 1 January 2013.
  37. ↑ "Ten Guitars – Engelbert Humperdinck : Listen, Appearances, Song Review". AllMusic. Cyrchwyd 1 January 2013.
  38. ↑ "Tom Jones – I'm Coming Home / The Lonely One (Vinyl) at Discogs". Discogs.com. Cyrchwyd 1 January 2013.
  39. ↑ "Tom Jones – I'll Never Fall in Love Again / Things I Wanna Do (Vinyl) at Discogs". Discogs.com. Cyrchwyd 1 January 2013.
  40. ↑ "Applejacks, The – Three Little Words (I Love You) (Vinyl) at Discogs". Discogs.com. Cyrchwyd 1 January 2013.
  41. ↑ Roberts, David (2006). British Hit Singles & Albums (arg. 19th). London: Guinness World Records Limited. t. 27. ISBN 1-904994-10-5.
Wedi dod o "https://cy.wikipedia.org/w/index.php?title=Gordon_Mills&oldid=13077712"