24 reprezentacije učesnice SP-a podijeljene su u 6 grupa (A, B, C, D, E i F) sa po 4 ekipe.
U prvom krugu, koji je trajao od 19. do 22. januara, igralo se po 3 kola u svakoj grupi, a sljedeću fazu takmičenja izborile su se dvije prvoplasirane ekipe. Nakon prvog kruga slijedi dan odmora.
U drugi krug, trajao je od 24. do 28. januara, a u kojem se nastavlja borba za medalje, dvije najbolje plasirane ekipe iz svake grupe idu u dvije novoformirane grupe, M1 (iz grupa A, B i C) i M2 (iz grupa D, E i F), u kojima će tako biti po 6 ekipa.
Bodovi se prenose iz prvog kruga, ali samo oni koju je ekipa osvojila protiv ekipe iz svoje grupe koja se plasirala u drugi krug.
U svakoj od tih ekipa igraju se još 4 kola, a 4 prvoplasirane ekipe su izborile četvrtfinale.
Parovi za četvrtfinale (igralo se 30. januara) se sastavljaju po načelu:
prvi iz grupe M1 - četvrti iz grupe M2 (1)
drugi iz grupe M1 - treći iz grupe M2 (2)
treći iz grupe M1 - drugi iz grupe M2 (3)
četvrti iz grupe M1 - prvi iz grupe M2 (4)
Ovakav sistem daje na dramatičnosti, daje mogućnost ekipama sa više poraza za doći do medalje, a teoretski daje mogućnost da ekipa sa 7 pobjeda i porazom u četvrtfinalu ostane bez medalja.
Pobjednici susreta 1 i 2, te pobjednici susreta 3 i 4 igraju jedni protiv drugih u polufinalu, koja je bila na programu 1. ferbruara.
Pobjednici u polufinalu takmiče se za zlatnu medalju, a poraženi igraju susret za bronzanu medalju. Oba susreta su se su odigrala 4. februara.
Sveamerička predtakmičenja su se trebala održati u Brazilu u aprilu 2006. godine [1]Arhivirano 9. 7. 2011. na Wayback Machine (podatak sa IHF-a, od 19. januara 2006). Međutim, zbog igračkih obaveza u evropskim klubovima, dogovoreno je odgađanje kvalifikacijskih takmičenja sve do juna, i na kraju se odigralo od 6. do 10. juna u Aracajuu. [2]Arhivirano 9. 7. 2011. na Wayback Machine (sa IHF-a, podatak od 5. aprila 2006).
Učestvovalo je osam ekipa, Brazil i Argentina su prošle kroz fazu sa grupama nepobijeđene i jedine sa pozitivnom razlikom pogodaka. Prve dvije ekipe iz svake grupe su otišle u polufinale: Grenland se pridružio Brazilu nakon dvije pobjede nad Čileom i Urugvajem sa 32:30, dok su se iz grupe "B" plasirale SAD nakon neriješenog susreta sa Meksikom i pobjede nad Portorikom.
U polufinalu, Brazil i Argentina su pobijedile svoje protivnike sa više od 10 razlike, osiguravši tako nastup na SP-u, a u susretu za treće mjesto, Grenland je pobijedio SAD sa gol razlikom [3]Arhivirano 9. 7. 2011. na Wayback Machine (sa IHF-a, podatak od 18. juna '06.).
Kvalifikacijsko takmičenje je bilo Azijsko rukometno prvenstvo 2006., održano u Tajlandu od 12. do 21. februara. [4] (podatak od 27. februara 2006). Kuvajt i Južna Koreja su se kvalifikovali nakon ulaska u finale [5] (podatak od 27. februara 2006), a Katar je pobjedom nad Iranom od 21:20 u susretu za bronzu izborio učestvovanje na SP [6] (podatak od 27. februara 2006).
Izborile su ga prve tri ekipe sa Evropskog prvenstva 2006. u Švicarskoj, održanog u januaru i februaru 2006. godine. Budući da je direktni učesnik Španija bila među njima, ostali učesnici polufinala su otišli na SP - Hrvatska, Danska i Francuska.
Ostalih 11 učesnika evropskog prvenstva je igralo doigravanje sa petoricom pobjednika predkvalifikacijskih takmičenja.
11 mjesta je bilo namijenjeno evropskim učesnicima. Njemačka kao domaćin i Španija, kao svjetski prvak, već su osigurali mjesto na prvenstvu, kao i troje prvoplasiranih sa rukometnog EP-a 2006. u Švicarskoj, odigranog u januaru i februaru 2006. godine. Budući da je kasniji svjetski prvak Španija ušao u polufinale tog takmičenja, preostali učesnici, Hrvatska, Danska i Francuska su izborile učešće na SP-u. Preostalih 11 ekipa sa EP-a su igrale doigravanje sa petoro najboljih predstavnika, pobjednika predkvalifikacijskih grupa.
Izvlačenja za doigravanje je obavljeno u Zürichu5. februara. Odmjeravanja[2] se igraju u dvije utakmice, a igraju se druge i treće sedmice u junu. Ekipe čija imena su podebljana, izborila su nastup na SP.[3]
Okeanijsko kvalifikacijsko takmičenje je održano u Duralu kod Sydneya od 22. do 24. maja 2006. godine, neposredno prije Tihookeanskog kupa.
Kvalifikovala se Australija, pobijedivši Novi Zeland sa 41:14 i Kukova Ostrva sa 63:5 [7]Arhivirano 9. 7. 2011. na Wayback Machine (sa IHF-a, podatak od 24. maja 2006).
U ovom takmičenju učestvuju trećeplasirana i četvrtoplasirana reprezentacija iz grupa u 1. krugu.
Trećeplasirani iz 1. kruga igraju od 24. do 27. januara u dvije grupe od po tri učesnika, u kojima se igra po sistemu "svako protiv svakog". 28. januara, pobjednici obje grupe igraju za 13. i 14. mjesto. Drugoplasirani iz tih grupa igraju za 15. i 16. mjesto. Treći iz grupa igraju za 17. i 18. mjesto.
Zadnjeplasirani iz 1. kruga igraju po istom sistemu, s tim što pobjednici grupa igraju za 19. i 20. mjesto, drugi za 21. i 22. mjesto, a treći u grupi za 23. i 24. mjesto.
U polufinale su prošle ekipe Njemačke, Francuske, Poljske i Danske.
Ekipe Španija, Hrvatske, Rusije i Islanda su ispale iz borbe za medalje. Ispalim ekipama ostala je borba za 5. do 7. mjesto, koja direktno vode u kvalifikacije za Olimpijske igre 2008. godine.
Prvih 7 reprezentacija ulazi u igru za Olimpijske igre 2008. godine, svjetski prvak direktno, a ostalih 6 time su izborile učestvovanje na kvalifikacionom turniru za Olimpijske igre.
Njemačka
Španija
Francuska
Danska
Hrvatska
Grenland
Tunis
Kuvajt
Australija
Brazil
Argentina
Katar
Egipat
Angola
Maroko
J. Koreja
