Idi na sadržaj

Paolo Gentiloni

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Paolo Gentiloni
Premijer Italije
Vrijeme na dužnosti
12. decembar 2016 – 1. juni 2018.
PrethodnikMatteo Renzi
NasljednikGiuseppe Conte
Lični podaci
Rođenje
Paolo Gentiloni Silveri

(1954-11-22) 22. novembar 1954 (69 godina)
Rim, Italija
Politička strankaDemokratska stranka
SupružnikEmanuela Mauro (1989–trenutno)
ObrazovanjeUniverzitet Sapienza u Rimu
Potpis

Paolo Gentiloni Silveri (rođen 22. novembra 1954) je italijanski političar i trenutni evropski komesar za ekonomiju, obnašavši tu dužnost od decembra 2019. godine.

Prethodno je obavljao dužnost premijera Italije od decembra 2016. do juna 2018. godine.[1] Gentiloni je jedan od osnivača i bivši predsjednik italijanske Demokratske stranke.

Karijera

[uredi | uredi izvor]

Nakon duge karijere u lokalnoj politici, Gentiloni je 2001. godine izabran u Predstavnički dom. Služio je u vladi pod Romanom Prodijem kao ministar komunikacija od 2006. do 2008.[2] Godine 2007. bio je jedan od starijih osnivača Demokratske stranke, a bio je i njen predsjednik stranke od 2019. do 2020. godine.[3] Gentiloni je kasnije bio ministar vanjskih poslova od 2014. do 2016. godine u vladi Mattea Renzija. Nakon Renzijeve ostavke poslije neuspjelog ustavnog referenduma, Demokratska stranka je vodila rasprave o njegovoj zamjeni. Na kraju je Gentiloni dobio podršku svojih kolega i predsjednik Sergio Mattarella ga je imenovao za premijera 12. decembra 2016. godine.

Uprkos tome što se smatrao privremenim premijerom nakon njegovog imenovanja, tokom svog vremena na funkciji Gentiloni je uspješno sproveo velike reforme koje su odlagane dugi niz godina, uključujući implementaciju prethodne direktive o zdravstvenoj zaštiti i donošenje novog izbornog zakona.[4][5] Također je uveo strožija pravila o imigraciji i socijalnoj sigurnosti, u pokušaju da se suprotstavi evropskoj izbjegličkoj krizi.[6] U vanjskoj politici, Gentiloni je nadogradio svoje vrijeme kao ministar vanjskih poslova projektujući snažan evropeistički stav, dok je u isto vrijeme gradio bliske odnose sa arapskim zemljama Perzijskog zaliva, a posebno nadgledajući normalizaciju odnosa Italije sa Indijom nakon godina tenzija.[7][8] Gentiloni je podnio ostavku na mjesto premijera nakon izbora 2018. godine.

U septembru 2019. godine, vlada Giuseppa Contea ga je imenovala za novog italijanskog evropskog komesara i dobio je ključni portfelj nadzora ekonomije Evropske unije.[9]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ "Novi premijer Italije Paolo Gentiloni predstavio ministre". Klix.ba. 12. 12. 2016.
  2. ^ "Riforma tv, via libera al decreto Gentiloni" [TV reform, go-ahead for the Gentiloni decree]. Corriere della Sera (jezik: italijanski). 13. 10. 2006. Pristupljeno 14. 4. 2019.
  3. ^ "Primarie Pd, vince Zingaretti. Il comitato del neosegretario: "Siamo oltre il 67%. affluenza a 1milione e 800mila, meglio del 2017"". La Repubblica. 3. 3. 2019. Pristupljeno 3. 3. 2019.
  4. ^ "Paolo Gentiloni, Italy's foreign minister, is picked to become the country's emergency prime minister". The Economist. 11. 12. 2016. Pristupljeno 14. 4. 2019.
  5. ^ "Gentiloni, i punti di forza del suo modo di governare" [Gentiloni, the strengths of his way of governing]. Panorama (jezik: italijanski). 7. 3. 2017.
  6. ^ "Italy is facing a surge of migration across the Mediterranean". The Economist. 20. 7. 2007. Pristupljeno 14. 4. 2019.
  7. ^ "Gentiloni, investimenti in Africa" [Gentiloni, investments in Africa] (jezik: italijanski). Agenzia Nazionale Stampa Associata. 29. 1. 2018. Pristupljeno 14. 4. 2019.
  8. ^ "Gentiloni in visita in India, chiuso il caso dei due marò" [Gentiloni visits India, closes the case of the two marines]. Libero (jezik: italijanski). 29. 10. 2017. Arhivirano s originala, 13. 7. 2018. Pristupljeno 14. 4. 2019.
  9. ^ "Gentiloni at EC economic affairs - sources - English". ANSA.it (jezik: engleski). 9. 9. 2019. Pristupljeno 10. 9. 2019.

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]