Muammar el-Gaddafi
| Muammar el-Gaddafi مُعَمَّر القَذَّافِي | |
|---|---|
.jpg) | |
| Bratski vođa Libijske revolucije | |
| Vrijeme na dužnosti 1. septembar 1969 – 20. oktobar 2011. | |
| Lični podaci | |
| Rođenje | Muammar Abu Meniar el-Gaddafi c. juni 1942. Qasr Abu Hadi, Italijanska Libija |
| Smrt | 20. oktobar 2011 (69 godina) Sirte, Libija |
| Politička stranka | Arapska Socijalistička Unija |
| Supružnik | Fatiha al-Nuri (1969–1970) Safia el-Brasai (1971–2011) |
| Vjera | Islam |
| Potpis |  |
Muammar Abu Meniar el-Gaddafi, libijski državnik, rođen je u junu 1942. godine u Qasr Abu Hadi, u Libijskoj pustinji. Od 1969. bio je de facto "šef države". Oženio se Safijom Farkaš, sa kojom je imao šestoro djece[1]. Gaddafi je uhvaćen živ 20. oktobra 2011, nakon što je njegov konvoj, koji je bio u bijegu, napadnut od strane NATO avijacije. Ubijen je pod još neutvrđenim okolnostima istog tog dana u Sirtu.[2] Pretpostavlja se da su ga pretukli i ubili pripadnici NTC snaga. U vrijeme svoje smrti Gaddafi je imao 69 godina.
Početkom 60-tih godina završava oficirsku školu u Velikoj Britaniji i osniva ujedno "Savez slobodnih oficira". Sa tom organizacijom 1969. godine pučom ruši kralja Idriza, da bi zatim u jednoj vojnoj-diktaturi sam preuzeo vlast u zemlji. U sljedećem periodu formira od kraljevstva socijalističku državu. Njegov model socijalne države po mnogome se razlikovao od dotadašnjeg modela. Država je dobila novi naziv "Socijalistička libijskoarapska narodna džamahirija". Gaddafi propagira unutrašnjopolitički sistem narodnog kongresa kao direktnu demokratiju bez parlamentarizma. Godine 1976. objavljuje "Zelenu knjigu" u kojoj objavljuje svoje političke ciljeve. Istovremeno je predstavljao pojedine panarapske tačke.
Od 1973. godine Libija se našla u konfliktu sa Čadom, kada su tražili korekture granica na štetu Čada. Uprkos primirju 1987. libijske trupe se tek 1994. godine povlače iz sjevernog dijela Čada.
Gaddafi se zauzimao za jedinstvo Arapskih zemalja. Različiti unijski planovi sa Egiptom ili sa Magrebskim državama nisu mogle da se ostvare (na primjer propala unija sa Tunisom 1974). Zadnjih nekoliko godina života pokušavao je da ojača ujedinjenje afričkih zemalja. Na osnovu njegovog insistiranja osnovana Afrička unija (AU) je proglašena nasljednicom Organizacije afričkog jedinstva (OAU) koja za primjer ima Evropsku uniju i koja bi trajno trebala da postane jedinstveni ekonomski prostor u Africi.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ "The Eight children of Gaddafi". Arhivirano s originala, 28. 2. 2011. Pristupljeno 25. 2. 2011.
- ^ "Arhivirana kopija". Arhivirano s originala, 21. 10. 2011. Pristupljeno 21. 10. 2011.CS1 održavanje: arhivirana kopija u naslovu (link)
