Idi na sadržaj

Mrežni protokol

S Wikipedije, slobodne enciklopedije

Mrežni protokol je skup standardnih pravila za prikaz, signaliranje, i ovjeravanja podataka, te provjeravanje od grešaka koje je potrebno izvršiti da bi se podatak uopće poslao. Protokoli su standardi koji omogućavaju računarima da komuniciraju preko mreže. Specifikacija protokola obično uključuje :

  • format poruke koja se prenosi
  • tretman greške u komunikaciji

Za različite komunikacije postoje i različiti protokoli, ali svi koegzistiraju unutar fizičke implementacije mreže. Grupisanje protokola se vrši u 7 različitih nivoa po tzv. OSI modelu. Najviši nivo je aplikacijski, a najniži su protokoli koji se bave implementacijom komunikacije na fizičkom nivou Princip 7 slojeva (Layer's) zasniva se na :

  • sloj se kreira gdje su potrebne različite apstrakcije
  • Svaki sloj izvodi strogo definisane funkcije
  • funkcija svakog sloja je izabrana da zadovoljava međunarodne standardizovane protokole
  • granice sloja se odabiru tako da minimiziraju tok informacija kroz interfejs
  • broj slojeva će biti dovoljno veliki da odvoji funkcije
  • Svaki sloj na jednoj strani komunicira samo sa istovjetnim slojem na drugoj strani (1. sa 1., 5 sa 5. itd.)
  • Niži sloj mora izvršiti podršku sloju iznad.

Koncept OSI zasniva se na sedam slojeva i to:

  1. Fizički sloj (Phisical layer)
  2. Podatkovni sloj (Data layer)
  3. Mrežni sloj (Network layer)
  4. Transportni sloj (Transport layer)
  5. Sjednički sloj (Session layer)
  6. Prezentacijski sloj (Presentation layer)
  7. Aplikacijski sloj (Application layer)

Zbog uštede na količini protoka podataka pojedini slojevi se objedinjuju ili zamjenjuju drugima kako bi se postigla što veća efikasnost mreže.


Fizički sloj

[uredi | uredi izvor]

definiše fizičke i električne komponente mreže. princip se zasniva na prijenosu niza 0 ili 1 preko komunikacionog kanala ( bakarna žica, optičke staklene niti, koaksijalni kablovi, radiotalasi.. ). definiše detekciju prenosa, vrši višekorisnički prijenos podataka i otkriva druge korisnike

Sloj podataka

[uredi | uredi izvor]

definiše strategiju dijeljenja pristupa fizičkom mediju.

Mrežni sloj

[uredi | uredi izvor]

omogućava komunikaciju otvorenih sistema u uspostavljanju produžavanja i prekida komunikacija. Na ovom sloju žive i rade protokoli. Glavna mu je funkcijaja prenos podataka kroz cijelu mrežu, od izvora do odredišta i to u više skokova.

Transportni sloj

[uredi | uredi izvor]

treba da osigurava pouzdan prenos podataka.

Sjednički sloj

[uredi | uredi izvor]

omogućava da 2 entiteta izmjenjuju podatke međusobno i veoma je važan, jer obezbjeđuje komunikaciju postavlja početak veze i prekida "sjednicu".

Prezentacijski sloj

[uredi | uredi izvor]

vrši konverziju podataka ( u cijele brojeve ). Svi podaci koji se šalju u mrežu moraju biti mrežnog formata.

Aplikacijski sloj

[uredi | uredi izvor]

je najviši sloj i to su aplikacije koje koristimo i njihovo djelovanje vidimo na monitoru kao npr. mail klijenti, IE, i sl.

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]


Nedovršeni članak Mrežni protokol koji govori o računarstvu treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.