Istočni Slaveni
Istočni Slaveni su slavenski narodi koji govore istočnoslavenskim jezicima. Većina Istočnih Slavena su naseljavali srednjovjekovnu državu Kijevsku Rusiju da bi se u procesu stvaranja nacija, tokom 17. vijeka etnički razdvojili u zasebne narode: Ruse, Ukrajince i Bjeloruse.[1]
Historija
[uredi | uredi izvor]Izvori
[uredi | uredi izvor]Postoji vrlo malo pisanih dokumenata o Istočnim Slovenima do perioda oko 859. godine, kada su se desili događaji koji su zabilježeni u Hronici prijašnjih vremena. Jedan od razloga nedostatka pisanih tragova o Istočnim Slovenima davnih vremena je nedostatak pisma. Nekoliko poznatih činjenica potiče iz arheoloških kopova, stranih putopisaca koji su pohodili zemlje naseljene Slavenima kao i iz uporednih lingvističkih analiza slovenskih jezika.
Vrlo malo rijetkih dokumenata o ovoj podgrupi Slavena je preostalo iz perioda prije 11. vijeka. Najraniji veliki rukopis sa informacijama o historiji Istočnih Slavena Hronika prijašnjih vremena datira s kraja 11. i početka 12. vijeka. U njemu se spominje 12 slovenskih plemena koji su do 10. vijeka naseljavali teritoriju koja će tokom kasnijeg perioda postati Kijevska Rusija a koja se prostirala između Zapadnog Buga, Dnjepra i Crnog mora.
Migracije
[uredi | uredi izvor]Do 600. godine, Sloveni su se lingvistički podijelili u južni, zapadni i istočni ogranak. Istočni Slaveni su prakticirali poljoprivredne metode posijeci-i-spali, koje su iskoristili na područjima koja su naseljavali a koja su korakteristična po obilnim šumama. Ovom poljoprivrednom metodom čištili su poljoprivredna zemljišta uz pomoć vatre a nakon nekoiliko godina korištenja zemljišta pomjerali su se na drugo područje. Ovaj način obrade zemljišta, uz stalno pomjeranje, objašnjava relativno brzo širenje Istočnih Slavena ovim dijelom Evrope.[2] Istočni Slaveni su preplavili Istočnu Evropu u dva pravca. Jedna grupa plemena se naselila duž rijeke Dnjepar, na područje današnje Ukrajine i Bjelorusije. Zatim su se širili na sjever prema dolini sjevernog dijela Volge, istočno od današnje Moskve i zapadno do bazena sjevernog Dnjestra i rijeke Južni Bug, u današnjoj Ukrajini.
Druga grupa Istočnih Slavena preselila se na sjeveroistok, gdje su naišli na Varjaze Ruskog kaganata i uspostavili važan regionalni centar Novgorod. Ista slovenska populacija uspostavila je i sadašnju Tversku oblast i region Belozjorsk. Kada su stigli do područja Merje u blizini današnjeg Rostova, povezali su se sa dnjeparskom grupom Slavena.
Istočnoslavenske grupe
[uredi | uredi izvor]Trenutno u svijetu postoje različite etničke i subetničke istočnoslavenske grupe:
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Encyclopædia Britannica On-line
- ^ Richard Pipes. (1995). Russia Under the Old Regime. New York: Penguin Books. str. 27-28