Enver Hoxha
 | Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
| Enver Hoxha | |
|---|---|
| Prvi sekretar Komunističke partije Albanije | |
| Vrijeme na dužnosti 8. novembar 1941 – 11. april 1985. | |
| Nasljednik | Ramiz Alia |
| Premijer Albanije | |
| Vrijeme na dužnosti 22. oktobar 1944]] – 19. juli 1954. | |
| Prethodnik | Ibrahim Biçakç |
| Nasljednik | Mehmet Shehu |
| Lični podaci | |
| Rođenje | 16. oktobar 1908. Gjirokastër, Osmanlijsko Carstvo |
| Smrt | 11. april 1985 (76 godina) Tirana, Albanija |
| Nacionalnost | Albanac |
| Politička stranka | Komunistička partija Albanije |
| Supružnik | Nexhmije Xhuglini (1945–1985) |
| Djeca | 3 |
| Potpis | .svg) |
Enver Hoxha (Hodža) (Gjirokastër, 16. oktobar 1908 – Tirana, 11. april 1985) bio je albanski političar, prvi sekretar Komunističke partije Albanije i bivši premijer.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen je u mjestu Gjirokastëru, na jugu Albanije, domu mnogih uglednih porodica. Otac mu je bio trgovac tkaninama i za vrijeme njegovog djetinstva puno je putovao. Zbog toga se Enver okrenuo stricu Hysanu koji je izvršio veliki uticaj na njega. Hysan se borio za nezavisnost Albanije, što se i dogodilo 1912. godine. Protivio se vladama nakon nezavisnosti, posebno nakon dolaska kralja Zoga na vlast 1928. godine.
Počeo je 1930. studirati na univerzitetu u Montpellieru, ali je brzo odustao. Od 1934. do 1936. radio je u albanskoj ambasadi u Briselu. Neko vrijeme radio je kao učitelj, ali kad se odbio učlaniti u Albansku fašističku stranku, otpušten je.
Izgubivši posao učitelja, otvorio je prodavnicu duhana u Tirani. Uskoro su se tamo počeli skupljati pripadnici male grupe komunista. Za vrijeme invazije Mussolinijeve Italije na Albaniju, borio se protiv okupatora. Osnovao je Albansku komunističku partiju. Bio je njen glavni sekretar.
Nakon Drugog svjetskog rata bio je premijer Albanije od 1944. do 1954. godine. Od 1946. do 1953. bio je ministar vanjskih poslova. Divio se Staljinu i bio je pristaša marksizma-lenjinizma. Osnovao je tajnu policiju Sigurimi koja je ugnjetavala albanski narod i slijedila metode NKVD-a, MGB-a, KGB-a, i Stasija. Za sobom je ostavio 600.000 bunkera. Bunkeri su građeni za jednu osobu, ali Albanija je tada imala 3 miliona stanovnika. 1967. Albanija je postala ateistička država. Činio je čistke i na vlasti.
"Pretvorio" je Albaniju iz polufeudalne u industrijsku zemlju. Oduzimao je zemlju bogatim veleposjednicima, provodivši kolektivizaciju. Također je žestoko napadao Crkvu. Plijenio je džamije, crkve, samostane i svetišta, prenamjenivši ih u štale, skladišta ili kina. Djeci se nisu smjela davati vjerska imena. Svako onaj uhvaćen sa Kuranom, Biblijom, ikonama ili bilo čime drugim religioznog karaktera suočio se sa dugotrajnim zatvorskim kaznama. Političkih protivnika rješavao se ubistvima, tjeravši ih da emigriraju, ili ih je zatvarao u radne logore. Svaki treći Albanac iskusio je patnje od strane režima. Albanija je istupila iz Varšavskog pakta zbog intervencije na Čehoslovačku.
Povlastice su imali samo aparatčici ili visoki dužnosnici režima. 1981. povukao se u polu-penziju, te je umro 1985. u 77. godini.
Također pogledajte
[uredi | uredi izvor]Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]
Enver Hoxha na Wikimedia Commonsu
