Bernard-Henri Lévy
 | Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Bernard-Henri | |
|---|---|
 | |
| Rođenje | 5. novembar 1948 Beni-Saf, Alžir |
Bernard-Henri Lévy (Bernar Anri Levi), rođen 5. novembra 1948. godine u Beni-Saf, Alžir, je francuski filozof i pisac.
Oženjen sa poznatom glumicom Arielle Dombasle. Jednostavno poznat pod skraćenicom BHL, kao osoba sa jakim karakterom u Francuskoj je rano stekao ugled kao kritičar društva, advokat etike i pravde.
Lévy koji je također istaknuti novinar, započeo je svoju karijeru kao ratni izvještač za Combat, čuvene podzemne novine čiji je osnivač bio Camus, za vrijeme nacističke okupacije Francuske. Lévy je pokrivao i rat između Pakistana i Indije preko Bangladeša.Vrativši se u Pariz, postao je poznat kao mladi osnivač Škole novih filozofa (Nouveaux Philosophes). To je bila grupa razočarana komunističkim i socijalističkim odgovorima na nadolazeće revolucionarne prevrate u Francuskoj maja 1968. godine, koja je artikulisala žestoke i beskompromisne moralne kritike marksista i socijalističkih dogmi u godinama prije kolapsa Sovjetskog saveza.
Suprotno neokonzervativcima nastalim iz američkih ex-ljevičarskih intelektualaca anti-marksista, ni Lévy, a ni novi filozofi nisu prigrlili kapitalističku ideologiju nakon raskida sa ranijim ideološkim ubjeđenjem. Godine 1977. kada je imao 28 godina, Lévy je napisao knjigu "Barbarizam sa humanim licem" (La barbarie a visage humain), objašnjavajući da je marksizam inherentno pokvaren. Neki su ga pozdravili kao novog Camusa, a drugi su smatrali njegovo pisanje lukavim marketinškim trikom. Druge knjige uključuju: Le testament de Dieu, L'ideologie française, Les derniers jours de Charles Baudelaire, Mondrian and the play Le Jugement dernier. Član je Selection Comitteea (Editions Grasset), a vodi magazin La règle du Jeu. Piše sedmičnu kolumnu u magazinu Point i predsjedava Conseil de Surveillance of La Sept-Arte.
Levy je bio jedan od prvih francuskih intelektualaca koji je pozivao na vojnu intervenciju protiv srpske vojske u Bosni devedesetih godina i veoma rano je progovorio o srpskim koncentracionim logorima. Autor je dokumentarnog filma "Bosna" o agresiji na Bosnu i Hercegovinu, u kojoj portretira Armiju RBiH kao vojsku koja brani čast Evrope i Aliju Izetbegovića, kao borca za kozmopolitizam i slobodu. Naziva ga bosanskim De Gaulleom. Objavio je dnevnik kojeg je vodio tokom rata u Bosni, pod simboličnim nazivom "Ljiljan i pepeo" u kojem analizira početak ratova na Balkanu. Bernard-Henry Levy u svome dnevniku, 23. maja 1992. godine zapisao je sljedeće:
"Pascal Bruckner u Flori. (...) Pokušavam mu reći da on upravo brka dvije stvari: rat u Hrvatskoj, gdje se sukobljavaju, htjeli to ili ne, dva nacionalizma; rat u Bosni, međutim, gdje se suprotstavljaju jedan nacionalizam i jedan kozmopolitizam koji je čast Evrope." (Ljiljan i pepeo)
Godine 2003. napisao je interesantnu priču o naporu da uđe u trag ubicama reportera Wall Street Journala, Daniela Perla, kojeg su pogubili tzv. islamski ekstremisti prethodne godine. U vrijeme Pearlove smrti, Lévy je bio u posjeti Afganistanu kao specijalni izaslanik francuskog predsjednika Jacques Chiraca.
Sljedeću godinu je proveo u Pakistanu, Indiji, Evropi i Sjedinjenim Državama pokušavajući otkriti uzroke Pearlove otmice i ubistva. Rezultat toga je knjiga "Ko je ubio Daniela Pearla?", u kojoj se kao uzrok navode Pearlova saznanja o vezama pakistanske obavještajne službe, nuklearnih naučnika i Al-Kaide. Knjiga je pobrala mnoge pohvale, kako zbog Levyijeve hrabrosti, tako i zbog samog sadržaja.
Usprkos svojim uzvišenim idealima, on je, sa svojom trećom suprugom, glumicom Arielle Dombasle redovni top model magazina Paris Match noseći bijele raskopčane košulje zaštićenih maraka i odijela vrhunskih modnih kreatora. Levyeva reputacija narcisoidnosti već je legenda. U jednom članku je smišljena uzrečica o njemu: " Bog je mrtav ali moja kosa je perfektna ". Jedanput je rekao da ga je otkrivanje jedne nove nijanse lijevog sivila dovelo u ekstazu. Redovita je žrtva lansiranja torti, što otkriva Levyja kao jednog taštog dandyja. Godine 1997g. Levy je upravljao Arielleom Dobasle u svom prvm dugometražnom filmu, Dan i noć, ona nasuprot Allenu Delonu koji je igrao ulogu jednog pisca jasno građenu na liku Levyja osobno.
Levyjev životni stil omogućen je nasljedstvom bogatstva kojeg je njegov pokojni otac stekao u poslovima trgovine gradjevnim drvetom. Vrijednost mu je procijenjena na otprilike 150 mil. eura, posjeduje luksuzni apartman u Saint-Germain de Près, jedno "skrovište" na Azurnoj obali i dva velika imanja u Maroku.
Knjige prevedene na engleski
[uredi | uredi izvor]- Bernard-Henri Lévy, Who Killed Daniel Pearl?, Melville House Publishing, September 2003, hardcover, 454 pages, ISBN 0-9718659-4-9
- Bernard-Henri Levy, translated by Andrew Brown, Sartre: The Philosopher of the Twentieth Century, Polity Press Arhivirano 28. 4. 2005. na Wayback Machine, July 2003, hardcover, 456 pages, ISBN 0-7456-3009-X
- Edited by Bernard-Henry Lévy, What Good Are Intellectuals: 44 Writers Share Their Thoughts, Algora Publishing, 2000, paperback, 276 pages, ISBN 1-892941-10-4
- Bernard Henri Lévy, Richard Veasey, Adventures on the Freedom Road Harvill Press (an imprint of Random House) Arhivirano 23. 11. 2005. na Wayback Machine, 1995, hardcover, ISBN 1-86046-035-6
Knjige prevedene na bosanski
[uredi | uredi izvor]- Bernard-Henri Lévy, prijevod Asaf Džanić, Ljiljan i pepeo (Le Lys et la cendre), Svjetlost 2004.
Također pogledajte
[uredi | uredi izvor]
