Anton Bitenc
Anton Bitenc | |
---|---|
Rođenje | |
Smrt | 14. juni 1977 | (57 godina)
Nacionalnost | SFRJ |
Zanimanje | arhitekt, profesor |
Anton (Tone) Bitenc (6. januar 1920 – 14. juni 1977) bio je slovenski arhitekta i profesor na Filozofskom akultetu za arhitekturu u Ljubljani.
Život i radovi
[uredi | uredi izvor]Diplomirao je 1947. godine na Tehničkom fakultetu u Ljubljani u klasi profesora Plečnika. Bio je njegov posljednji pomoćnik, a od 1967. docent i kasnije profesor arhitektonskog crtanja i kompozicije na Fakultetu za arhitekturu u Ljubljani. U osmišljavanju arhitekture, posebno spomenika narodnooslobodilačke borbe, polazio je od Plečnikovih motiva (Spomenik poginulim u Dragi, spomenici Narodnooslobodilačkog rata u Mednu, Orehovici, Šentvidu pri Ljubljani i drugim mjestima). Nametnuo se restauracijom kulturnih spomenika: Blejskog dvorca i crkve Marijinog rođenja na ostrvu Bled, za šta je 1973. dobio Plečnikovo priznanje.
Njegovi kasniji restauratorski projekti uključuju uređenje manastirskog kompleksa sestara Uršulinka u sklopu izgradnje Trga revolucije u Ljubljani, uključujući ulaz na Kongresni trg (1966-1975), obnovu dvorca Zemono u Vipavskoj dolini i obnovu gledališta Križanke u Ljubljani. Za to mu je postavljeno spomen-poprsje na ulazu u gledalište. Nakon Plečnika bio je najvažniji arhitekta novih crkvi u drugoj polovici 20. stoljeća: Dražgoše, Idrija, Koseze, Poljane nad Škofjo Loko. Također je učestvovao u preuređivanju nekoliko starijih crkvi, posebno u uređenju oltara ili krstionica, između ostalog i u ljubljanskoj katedrali. Opremio je nekoliko knjiga, među kojima Finžgarove i Preglove izabrane spise.[1]
Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ Enciklopedija Slovenije. (1987). Knjiga 1. Ljubljana: Mladinska knjiga.