Idi na sadržaj

817.

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Godine:

◄◄ | | 813. | 814. | 815. | 816. | 817. | 818. | 819. | 820. | 821. |  | ►►

Decenije:

| 780-e | 790-e | 800-e | 810-e | 820-e | 830-e | 840-e |

Vijekovi:

| 8. vijek | 9. vijek | 10. vijek |

Godina 817. (DCCCXVII) bila je redovna godina koja počinje u četvrtak u julijanskom kalendaru. Oznaka 817. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.

Događaji

[uredi | uredi izvor]

Evropa

[uredi | uredi izvor]
  • 25. januar: početak pontifikata Paskala I (kraj 824.). Dobio je od Ludovika Pobožnog Ustav koji je papstvu jamčio vječni posjed svojih teritorija i njegovu nezavisnost od Carstva.
  • Ljeto – Car Ludovik I izdaje Ordinatio Imperii, carski dekret koji postavlja planove za urednu sukcesiju. On dijeli Franačko carstvo na svoja tri sina: Lotar, najstariji, biva proglašen ko-carem u Aachenu i postaje gospodar svoje braće. On prima vlast nad Burgundijom (uključujući njemački i galski dio). Pepin, drugi sin, je proglašen kraljem Akvitanije i prima Gaskonju (uključujući oblast oko Toulousea i dijelove Septimanije); Ludovik (najmlađi sin) je proglašen kraljem Bavarske i prima vlast Istočne Franačke.
  • Princ Grimoald IV je ubijen od strane grupe lombardskih plemića koji se bore za preuzimanje njegovog trona [1]. Naslijedio ga je Sico kao vladar Beneventa (Južna Italija), a primoran je da plaća godišnji danak od 7.000 solida Ludoviku I.
  • Franački pohod protiv Obodrita (Slavena) na Elbi [2].
  • Pobjeda bizantijskog cara Lea V kod Mesembrije nad Bugarima.

Abasidski halifat

[uredi | uredi izvor]
  • 24. mart: Abasidski halifa Al-Ma'mūn bira za svog nasljednika imama Alija Ar-Rida, potomka Huseina, Alijevog sina, kako bi iskorijenio šiitsku agitaciju. Nezadovoljstvo odlukom koje je uslijedilo koštat će života Alija Ar-Ridu, vjerovatno otrovanog u septembru 818 [3].
  • 17. jul: Al-Ma'mūn je svrgnut u Bagdadu od strane Ibrâhima ben al-Mahdîja, sina halife Al-Mahdija koji se proglašava halifom.

Sjeverna Afrika

[uredi | uredi izvor]
  • ZiyadetAllah I postaje treći aglabidski emir Ifriqiya (moderni Tunis). Tokom njegove vladavine, odnosi između dinastije Aghlabid i arapskih trupa i dalje su zategnuti.

817. u temama

[uredi | uredi izvor]

Religija

[uredi | uredi izvor]
  • 24. januar – Papa Stefan IV umire u Rimu nakon 7-mjesečne vladavine, a nasljeđuje ga Paskal I kao 98. papa Katoličke crkve.
  • 10. juli, Koncil u Indenu/Aixu: proglašenje capitulare monasticum; reforma monaštva Benoîta d'Anianea [4] koja je postala prvi instrument duhovnog ujedinjenja Karolinškog carstva. Ovim se propisuje obaveza za sve zajednice da slijede pravilo Benedikta Nursije s namjerom davanja prednosti bogosluženju i molitvi nauštrb evangelizacije i kulture (vladavina Aixa). Ručni rad postaje obavezan. Manastirska škola je rezervisana za oblate (mlade koji su roditelji „nudili“ monasima da se brinu o njihovom školovanju), zatvaranje časnih sestara pažljivo se prati. Reforma je uspostavljena malo-pomalo, laici nerado prihvataju slobodu izbora igumana. Manastiri postaju poljoprivredni, duhovni i intelektualni centri. Primjena benediktinskog pravila dovodi do opadanja pustinjaštva.
  • Redovnici benediktinci su bili ovlašteni ulje predviđeno za upotrebu u skladu sa pravilima (a koje je postalo teško dostupno) zamijeniti slaninom i puterom.
  • Ebu Davud, muslimanski sakupljač hadisa (ili 818.)
  • Al-Fath ibn Khaqan, muslimanski guverner (ili 818.)
  • Pepin, grof Vermandois (približan datum)
  • Pyinbya, kralj Burme (um. 876.)
  • 24. januara – Stefan IV, papa Katoličke crkve
  • Grimoald IV, langobardski princ od Beneventa
  • Quriaqos od Tagrita, patrijarh Antiohije
  • Tibraide mac Cethernach, opat od Clonferta
  • Teofan Ispovjednik, bizantijski monah (ili 818.)
  • Wu Yuanji, general dinastije Tang

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Wickham, p. 154. In 818 according to the Annales Beneventani.
  2. ^ Michel Rouche Histoire du Moyen Âge, Volume 1 [archive] Éditions Complexe, 2005 (ISBN 978-2-8048-0042-0)
  3. ^ Mohammad Ali Amir-Moezzi La religion discrète : croyances et pratiques spirituelles dans l'islam shi'ite [archive] Vrin, 2006 (ISBN 978-2-7116-1857-6)
  4. ^ Jean Heuclin Hommes de Dieu et fonctionnaires du roi : en Gaule du Nord du Ve au IXe siècle [archive] Presses Univ. Septentrion, 1998 (ISBN 978-2-85939-551-3)