Južni okean

Južni okean je vodena masa koja okružuje Antarktik. Predstavlja četvrti po veličini svjetski okean (veći samo od Arktičkog okeana)w i posljednji definisan, s obzirom na to da je prihvaćen od strane MHO tek 2000te, mada je termin odavno korišten među moreplovcima. Predhodno tome, smatralo se da su Atlantik, Pacifik i Indijski okean produžeci Antarktika.

Južni okean

Od 68 država koje su članice IHO-a, njih se odazvalo 28 glasanju o novom okeanu, 27 ih se izjasnilo za novi okean, dok je samo Argentina odbila prihvatiti postojanje novog okeana. ime Južni okean odabralo je 18 država, uz alternativno ime Antarktički okean. Polovina glasova bila je za to da se granica Južnog okeana odredi na 60. stepenu južne hemisfere, a druga polovina izjasnila se da granicu želi na 35. stepenu.

Ove promjene odrazile su se na skorašnja otkrića u okeanografiji o važnosti morskih struja. Ukupna površina koju ovaj okean zauzima iznosi 20.327.000 km².

Podjela Južnog okeana

Južni okean, je okeanografski rečeno, definiran kao okean koji pripada Antarktičkoj struji, koja kruži oko Antarktika. Podjelu okeana možemo izvesti prema geografskim karakteristikama kao što su: "mora", "prolazi", "uvale", "kanali", i "zalivi". Mora od kojih se sastoji Južni okean su: Amundsenovo, Bellingshausenovo, Davisovo, D'Urvilleovo, Kooperacijsko, Kosmonautovo, Lazarevljevo, Mawsonovo, Riiser-Larsenovo, Rossovo, Somovljevo i Weddellovo more, kao i dio Drakeovog prolaza.

Prirodni resursi

Ispod Južnog okeana vjerovatno se nalaze velike, a možda i ogromne, rezerve nafte i plina. Također se pretpostavlja da Južni okean sadrži akumulacije vrijednih minerala kao što su zlato, formirane tokom procesa sedimentacije.

Također pogledajte

• Sedam mora

Reference

Nedovršeni članak Južni okean koji govori o geografiji treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.