Bartholinova žlijezda
Bartholinove žlijezde (zvane i Bartholin žlijezde ili velike vestibulske žlijezde) su dvije spojene alveolske žlijezde veličine graška[2] koje se nalaze malo straga i lijevo i desno od otvora vagine. One izdvajaju sluz za podmazivanje rodnice i homologne su sa bulbouretarskim žlijezdama u muškaraca. Međutim, dok su Bartholinove žlijezde smještene u površinskoj perineumskoj vrećici u ženki, bulbouretralne žlijezde nalaze se u dubokoj perineumskoj vrećici u mužjaka. Njihova dužina kanala je 1,5 do 2,0 cm, a otvaraju se u strukturi zvanoj navikulska fosa. Provodi su upareni i otvaraju se na površini vulve.
| Bartholinova žlijezda | |
|---|---|
 Ženski spolni organi sa zaokruženom Bartholinovom žlijezdom | |
| Detalji | |
| Prekursor | Urogenitalni sinus |
| Sistem | Ženski reproduktivni sistem |
| Arterija | Vanjska pudendna arterija[1] |
| Živac | Ilioinguinski nerv[1] |
| Limfa | Površinski inguinski limfni čvorovi |
| Identifikatori | |
| Latinski | 'Glandula vestibularis major' |
| MeSH | D001472 |
| TA98 | A09.2.01.016 |
| TA2 | 3563 |
| FMA | 9598 |
| Anatomska terminologija | |
Historija
uredi
Bartholinove žlijezde prvi je puta opisao, u 17. stoljeću, danski anatom Caspar Bartholin mlađi (1655–1738).[3]Neki izvori pogrešno pripisuju ovo otkriće njegovu djedu, teologu i anatomu (Caspar Bartholin stariji , 1585–1629).
Funkcija
urediBartholinove žlijezde liče sluz za podmazivanje (lubrikaciju) vagine tokom seksualnog uzbuđenja.[4][5][6]Tekućina može malo navlažiti labijalni otvor vagine, što će učiniti ugodnijim kontakt s ovim osjetljivim dijelom.
Klinička patologija
urediMoguće je da se Bartholinove žlijezde blokiraju i upale što rezultira bolom. To je poznato kao bartolinitis ili Bartholinova cista. Bartholinova cista zauzvrat se može zaraziti i oblikovati apsces. idenokarcinom žlijezde je rijedak, a benigni tumori a hiperplazija još su rjeđi. [7] Karcinom Bartholinove žlijezde je rijetka malignost koja se javlja kod 1% karcinoma vulve. Ovo može biti posljedica prisustva tri različite vrste epitelnog tkiva.[3] Upala Skeneove žlijezde i Bartholinovih žlijezda može biti slična cistokeli.[8]
Također pogledajte
uredi
Reference
uredi- ^ a b Greater Vestibular (Bartholin) gland Arhivirano 12. 1. 2007. na Wayback Machine
- ^ Manual of Obstetrics. (3rd ed.). Elsevier. pp. 1-16. ISBN 9788131225561.
- ^ a b Heller, Debra S.; Bean, Sarah (2014). "Lesions of the Bartholin Gland". Journal of Lower Genital Tract Disease. 18 (4): 351–357. doi:10.1097/LGT.0000000000000016. ISSN 1089-2591.
- ^ Sue E. Huether (2014). Pathophysiology: The Biologic Basis for Disease in Adults and Children. Elsevier Health Sciences. str. 817. ISBN 9780323293754.
- ^ Lee, William A.; Wittler, Micah (2020), "Bartholin Gland Cyst", StatPearls, StatPearls Publishing, PMID 30335304, pristupljeno 2020-03-24
- ^ Chrétien, F.C.; Berthou J. (September 18, 2006). "Crystallographic investigation of the dried exudate of the major vestibular (Bartholin's) glands in women". Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol. 135 (1): 116–22. doi:10.1016/j.ejogrb.2006.06.031. PMID 16987591.
- ^ Argenta PA, Bell K, Reynolds C, Weinstein R (Oct 1997). "Bartholin's gland hyperplasia in a postmenopausal woman". Obstetrics & Gynecology. 90 (4 part 2): 695–7. doi:10.1016/S0029-7844(97)00409-2. PMID 11770602.
- ^ "Cystoceles, Urethroceles, Enteroceles, and Rectoceles - Gynecology and Obstetrics - Merck Manuals Professional Edition". Merck Manuals Professional Edition (jezik: engleski). Arhivirano s originala, 23. 12. 2017. Pristupljeno 2018-02-06.
Vanjski linkovi
uredi