orin

Brezhoneg

Anv-kadarn

orin (liester : orinoù)

1. Gouenn.
   • Orin un den, ul loen.
2. Kaoc'h ul loen.

Anv-kadarn

orin (liester : orined)

1. Den iskis.
   • Orin a zo ac'hanout! eme ar beleg. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 242.)
   • Daoust ma oa dre vras Pleibeniz tud a boagn, e kaved er barrez un dousenn pe ziv a orined hag a lamponidi na dalvezent ket ar boued a zebrent bemdez. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 233.)

Troioù-lavar

• un orin a zen

Anv-gwan

orin

1. A zeus eu ul lec'h.
   • Ar vro orin.
2. Kentañ
   • Ar pec'hed orin.