graio
Neuz
Brezhoneg
Furm verb
graio /ˈɡrajːo/
- Furm ar verb ober e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.
- Me her graio evel dec’h. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 91.)
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :
- — [...] ; ha neuze, me a raio gant ar pezh a vo. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 64.)
- — [...] ; hennezh gant un tammig arc'hant, hon tenno a nec'hamant, pe ne raio nikun. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 203.)
- — [...]. Evidon-me am eus great eur zac'had, hag a raio c'hoaz pa girin. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 62.)
- Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :
- Emberr e raio glao nemed eur chans a ve. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 206.)
- Hag emberr, nemed eur chañs a ve, e raio glao. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 72.)
Gerioù kevrennek
- Grit braw din, me a ray bravoc'h deoc'h; grit vil din, me a raio viloc'h c'hoaz deoc'h. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 314.)