gar

Gwelet ivez : -gar

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon (gar).

Da geñveriañ gant ar gerioù gar e kembraeg, garr e kerneveureg ha gairr en heniwerzhoneg.

Deuet eus ar ger keltiek *garros a zeufe marteze eus ar furm *ǵʰs-r-, deveret diwar ar wrizienn indezeuropek *ǵʰes- « dorn ».

Anv-kadarn

gar /ˈɡɑːr/ benel (daouder : divhar — liester : garoù)

1. (Korfadurezh) Unan eus izili traoñ un den pe brimat all, etre e gof hag e dreid.
   • Poan e-neus en e har. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 171.)
   • Ne harzen ket gand ar boan em gar. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 213.)
2. gar ur wezenn
   • ... ouz gar ar weenn e ra eun toull ... — (PIPI 1908, p. 18.)

Deveradoù

• garad
• garek

• garenn
• garwisk
• hirc'hareg
• hirc'harek

Gerioù kevrennek

• gargamm
• gargammañ

• gargen
• garwisk
• kof-gar

Troioù-lavar

• gwerzhañ an ed diwar o gar
• Kaout hed e c'har
• kemer hed e c'har
• lakaat gar da unan bennak
• stagañ e c'har ouzh gar unan bennak

Troidigezhioù

• alamaneg : Bein ^(de)  nepreizh
• arabeg : رِجْل ^(ar) (rijl)  benel , سَاق ^(ar) (sāq)  benel
• euskareg : zango ^(eu)
• galleg : jambe ^(fr)  ; hampe ^(fr)  ; tige ^(fr)
• gresianeg : πόδι ^(el) (pódi)  nepreizh
• italianeg : gamba ^(it)  benel
• iwerzhoneg : cos ^(ga)  benel
• kembraeg : coes ^(cy)  benel , gar ^(cy)  gourel pe benel

• kerneveureg : garr ^(kw)  benel , koos ^(kw)  benel
• nederlandeg : been ^(nl)  nepreizh
• okitaneg : camba ^(oc)  benel
• poloneg : noga ^(pl)  benel
• romañcheg : chomma ^(rm)  benel
• saozneg : leg ^(en)
• skoseg : cas ^(gd)  benel
• spagnoleg : pierna ^(es)  benel
• vietnameg : chân ^(vi)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	kar
dre vlotaat	gar
dre c'hwezhañ	c'har
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

gar /ˈɡɑːr/

1. Furm kemmet ar verb karout e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
   • O Breiz, ma Bro, me gar ma Bro. — (Taldir, Bro Goz ma Zadou, in Dihunamb!, 15^vet niverenn, miz Gwengolo 1906, p. 248-249.)
   • An hini na gar ket al loened na gar ket an dud ive. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 239.)

Krennlavarioù

• Kamm ki pa gar. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 240.)

Gwelet ivez

• Ar pennad « gar » e-barzh Wikipedia

Kembraeg

Anv-kadarn

gar /ɡar/ benel

1. Gar.

Gerioù heñvelster

• coes