Mont d’an endalc’had

beve

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar bev-, pennrann ar verb bevañ, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep beve
dre vlotaat veve
amreizh veve

beve /ˈbeː.ve/

  1. Furm ar verb bevañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
Yun a veve gant e vamm-gozh en un ti paour, war gorre un dorgenn dizarempred. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 31.)
[...], a c'hoarvezas ganto, ha gant ar re a veve en o ser, e-pad an amzerioù burzhudus-hont. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 16.)
Eno e veve en un tiig plouz, kuzhet e sol ul lanneg dizarempred, ur plac'h a renk izel hogen koant ha dinamm. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 17.)
[...], da glask repu en ur vro estren, e-lec'h ma veve en dienez. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 27.)

Troidigezhioù


Italianeg

Furm verb

beve /ˈbe.ve/

  1. Furm ar verb amreizh bere e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
    • Quando beve troppo, scrive cose senza senso.
      Pa ev re e skriv traoù diskiant.
  • Chi lavora mangia, chi non lavora mangia e beve.
    Neb a labour a zebr, neb na labour ket a zebr hag a ev.

Gwelet ivez