Даўжыня цела — 20-28 мм, цела чорнае, аднак грудзі і, асабліва, галава з сінім металічным бляскам, крылы цёмныя з фіялетавым адлівам. У самак другі членік жгуціка вусіка роўны па даўжыні тром разам узятым наступным, знешняя паверхня галёнкі задняй нагі з гладкай пляцоўкай, па краях якой размешчаны маленькія зубцы. У самцоў два апошнія членікі вусікаў чырвоныя, апошні — выгнуты; спінка сярэднегрудзі часткова пакрыта шэрымі валасінкамі, тазікі задніх ног з зубцом.
Лёт імага з канца сярэдзіны красавіка па канец верасня, спарванне адбываецца пераважна вясной. Гнёзды будуе ў сухіх ствалах і галінах дрэў, драўляных пабудовах і тэлеграфных слупах, выгрызаючы ў іх хады і будуючы ў іх 10-12 сумежных вочак з перагародкамі са здробненай драўніны. У кожнае вочка змяшчае пыльцовую масу, сфармаваную ў выглядзе падоўжанага тэтраэдра, куды адкладаецца адно яйцо.
Дае адно пакаленне ў год. Маладыя імага зімуюць у хадах у драўніне.
Стриганова Б. Р., Захаров А. А. Пятиязычный словарь названий животных: Насекомые. Латинский, русский, английский, немецкий, французский / под ред. д-ра биол. наук, проф. Б. Р. Стригановой. — М.: РУССО, 2000. — С. 304. — 1060 экз. — ISBN 5-88721-162-8.
М. А. Козлов, И. М. Олигер. Школьный атлас-определитель беспозвоночных. — М.: Просвещение, 1991. — 207 стр.: цв. ил. ISBN 5-09-001435-3. Тираж: 200 000 экз.
