Hypocrisy
Hypocrisy | |
---|---|
Асноўная інфармацыя | |
Жанр |
Меладычны дэз-метал (1990-1994) Меладычны дэз-метал (з 1994) |
Гады | з 1990 — па гэты час |
Краіна | Швецыя |
Горад | Стакгольм |
Адкуль | Ludvika[d] |
Мова песень | англійская |
Лэйблы | Nuclear Blast |
Склад |
Петэр Тэктгрэн Мікаэль Хэдлунд Клас Ідэберг Рэйдар Хоргхаген |
hypocrisy.tv | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Hypocrisy (бел. Крывадушнасць) — шведскі дэз-метал (1990-1994) і меладэз-метал (з 1994) гурт, сфармаваны ў 1990 годзе Петэрам Тэктгрэнам.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]1992-1995
[правіць | правіць зыходнік]Першапачаткова адзіным удзельнікам групы быў Петэр, які і запісаў першае дэма Rest in Pain. Пасля да яго далучыліся Masse Broberg і басіст Mikael Hedlund. Другое дэма групы Rest in Pain 92 заўважыў лэйбл Nuclear Blast Records, з якім быў заключаны дагавор на выпуск альбомаў. Неўзабаве, па запрашэнні Тэктгрэна, у групу прыйшлі ударнік Lars Szoke і гітарыст Jonas Osterberg. Такім складам 6 чэрвеня 1992 г. адбыўся першы канцэрт групы.
Дэбютны поўнафарматны альбом гурта выйшаў у кастрычніку 1992 года на лэйбле Nuclear Blast Records і атрымаў назву Penetralia. Пасля выпуску альбома з групы сышоў гітарыст Ёнас Остэрберг. Наступным рэлізам Hypocrisy стаў EP Pleasure of Molestation. З верасні выходзіць ужо другі паўнавартасны альбом Osculum Obscenum на Nuclear Blast Records. Акрамя іншых на альбом увайшла кавер-версія кампазіцыі гурта Venom пад назвай Black Metal.
Пасля выхаду Osculum Obscenum з групы сышоў вакаліст Масе Броберг, а сама група адправілася ў турнэ па Еўропе разам з Brutality, у той жа час выпусціўшы EP Inferior Devoties. Пасля турнэ ў канцы лета 1994 года быў выпушчаны трэці поўнафарматны альбом пад назвай The Fourth Dimension. Альбом стаў больш павольным у параўнанні з папярэднімі, выпрабаваўшы ўплыў некаторых іншых стыляў і кірункаў. Акрамя таго, па словах Тэктгрэна, на альбоме атрымалася стварыць атмасферу дэпрэсіі. Па некаторых ацэнак за тры месяцы альбом разышоўся ў колькасці 45 000 асобнікаў. Напярэдадні новага альбома ў 1995 годзе лімітаваным накладам у 3000 асобнікаў выходзіць EP Maximum Abduction, на які, апроч іншых, увайшла кавер-версія кампазіцыі Strange Ways групы Kiss.
З 1996
[правіць | правіць зыходнік]У 1996 годзе выходзіць Abducted, на запіс якога было выдаткавана вялікая колькасць часу і нададзена значная ўвага да дэталяў гучання. На альбоме закраналася тэматыка НЛА, самагубства, дэпрэсіі, смерці і рэлігіі. У падтрымку альбома група наведала ЗША і Мексіку. Увосень 1997 года выходзіць альбом The Final Chapter, які павінен быў стаць апошнім у дыскаграфіі гурта. Альбом выпрабаваў ўплыў мноства жанраў, захаваўшы пры гэтым меладычнасць мінулага альбома. Акрамя таго альбом з’явіўся канцэптуальным ў лірычным напаўненні і падзелены на тры часткі: ён распавядае гісторыю маладога хлопца, над якім праводзілі свае эксперыменты іншапланецяне. Першая частка альбома прысвечана эксперыментам іншапланецян над яго ДНК, другая — ўсведамленню хлопцам учыненых над ім дзеянняў, у трэцяй частцы хлопец пад ціскам прышэльцаў здзяйсняе самагубства.
У жніўні 1998 года гурт выступае на фэсце Wacken Open Air, а ў лютым 1999 года выдаюць гэта выступленне ў выглядзе канцэртнага альбома VHS Hypocrisy Destroys Wacken. Нарэшце становіцца ясным, што папярэдні альбом быў зусім не апошнім і ў студыі The Abyss ажыццяўляецца запіс будучага альбома, працоўнай назвай якога было Cloned. У красавіку 1999 года група выступае ў ЗША на фестывалі March Metal Meltdown Festival і ў гэты ж час аб’яўляецца афіцыйная назва альбома — Hypocrisy. Альбом выходзіць 25 мая 1999 года. Пасля выхаду альбома рушылі ўслед канцэртныя выступленні, у тым ліку еўрапейскі тур разам з Destruction.
Ужо ўлетку 2000 года выходзіць новы альбом — Into the Abyss. У 2001 годзе выходзяць DVD Live & Clips, на які ўвайшло відэа з выступу на фестывалі Wacken Open Air раней выходзіла на VHS Hypocrisy Destroys Wacken, а таксама ўсе раннія відэакліпы, і двайны зборнік 10 Years of Chaos and Confusion, які выйшаў у гонар дзесяцігоддзя групы. Адзін CD утрымліваў раннія і рэдкія запісы групы, у тым ліку з першых дэмазапісу, другі дыск ўяўляў сабой зборнік лепшых кампазіцый групы.
Тэматыка песень
[правіць | правіць зыходнік]Лірыка кампазіцый з ранніх альбомаў групы (Osculum Obscenum, Penetralia) насілі антыхрысьціянскі і сатанінскі характар. Хоць сам Петэр Тэктгрэн не хоча называць сябе сатаністам, выкарыстоўваючы пры гэтым слова ненавіснік (даслоўна hateanist) у адносінах да рэлігіі.
У Hypocrisy ўзору 1990-х многія тэксты песень, а таксама цэлыя альбомы і іх вокладкі (The Final Chapter), былі прысвечаны тэматыцы НЛА, праблеме пазаземных цывілізацый. У большасці сваёй гурт не друкуе тэкстаў у буклетах альбомаў па прычыне іх забароны Маркусам Стайгер з Nuclear Blast з прычыны іх сапсаванасці і непрыстойнасці. Зрэшты, па словах Петэра Тэктгрэна, тэксты не так важныя, як музыка, а іх напісанне часцяком адбываецца ўжо пасля таго, як напісана апошняя песня.
Для сучасных пласцінак Hypocrisy характэрная брутальная, крывавая тэматыка (да прыкладу, назвы некаторых песень з альбома Virus: «Які ірвецца да новага забойства», «Няхай гаворыць нож», «Зрэзаны, перш чым памерці», «Маніякальны псіхоз», «Прасякнуты крывёю» , «Жыве, каб памерці»).
«Я даўно перастаў лічыць, што жыву ў казцы. Наш свет з кожным днём, з кожнай хвілінай становіцца ўсё больш брутальным і жорсткім - і музыка, тэксты песень, нібы губка, ўбіраюць у сябе нянавісць, якая сочыцца з усіх яго пораў. Войны, катастрофы, стыхійныя бедствы, смерць, вар'яцтва - усё гэта дзейнічае на свядомасць, спараджаючы апакаліптычныя карціны. Свет коціцца ў бездань - што тут яшчэ дадаць?.. Я пішу пра тое, што мацней за ўсё кранае уяўленне - ад глабальных катаклізмаў да бытавога вар'яцтва, ад пагрозы сусветнай вайны да звычайных ублюдкаў.» - Петэр Тэктгрэн, «НОТ-7″, восень 2005 |
Склад
[правіць | правіць зыходнік]Арыгінальны склад
[правіць | правіць зыходнік]- Петэр Тэктгрэн — вакал, гітара, клавішныя
- Мікаэль Хедлунд — бас
- Рэйдар «Хорг» Хоргхаген — ударныя
Былыя ўдзельнікі
[правіць | правіць зыходнік]- Магнус «Масе» Броберг — вакал (1992-1993)
- Ёнас Остэрберг — гітара (1992 год)
- Андрэас Холма — гітара (2004-2006)
- Маціяс Каміё — гітара (Канцэртныя выступленні) (1998)
- Клас Ідэберг — гітара (Канцэртныя выступленні) (2006)
- Ларс Соке — ударныя (1992-2004)
Дыскаграфія
[правіць | правіць зыходнік]Дэма
[правіць | правіць зыходнік]- Rest in Pain (1991)
- Rest in Pain '92 (1992)
Поўнафарматныя альбомы
[правіць | правіць зыходнік]- Penetralia (1992)
- Osculum Obscenum (1993)
- The Fourth Dimension (1994)
- Abducted (1996)
- The Final Chapter (1997)
- Hypocrisy (1999)
- Into the Abyss (2000)
- Catch 22 (2002)
- The Arrival (2004)
- Virus (2005)
- Catch 22 (V2.0.08) (2008)
- A Taste of Extreme Divinity (2009)
- End Of Disclosure (2013)
Міні-альбомы
[правіць | правіць зыходнік]- Pleasure of Molestation (1993)
- Inferior Devoties (1994)
- Maximum Abduction (1997)
- Virus Radio EP (2005)
Зборнікі
[правіць | правіць зыходнік]- 10 Years of Chaos And Confusion (2001)
- Metal Collection (2002)
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Афіцыйны сайт Архівавана 26 кастрычніка 2007.