Лоўчыя прылады прадстаўнікоў роду складаюцца з асобных бурбалак з доўгімі трубачкамі. Яны сканчаюцца двума спіральна скручанымі шылападобнымі атожылкамі. Іх унутраныя сценкі пакрываць шматлікія шчацінкі, накіраванымі ўніз. Яны перашкаджаюць выхаду насякомых вонкі. Расліна сваёй асіметрычнай формай нагадвае клюшню краба, у якую лёгка трапіць, але вырвацца практычна немагчыма[3]. Паляванне на ўсё жывое вядзецца не толькі над зямной паверхняй (гэта справа фотасінтэзіруючага вонкавага лісця), але і ў глебе, дзе з дапамогай пустых трубачак, таксама спіралепадобных, засмоктваюцца разам з грунтавымі водамі мікраарганізмы. Пераварванне ежы адбываецца непасрэдна ў каналах яе паступлення.
У гэтых драпежных раслін ёсць два розныя тыпы лісця: фотасінтэзіравальнае лісце над зямлёй і адмысловае падземнае лісце, якое таксама заваблівае, ловіць і пераварвае дробныя арганізмы.
Падземнае лісце для расліны-драпежніка выконвае і ролю каранёў для забору вады і прымацавання, паколькі ў самой расліны-драпежніка каранёў няма.
Лісце пад зямлёй ўтварае пустыя трубкі, якія маюць выгляд спіралі. Дробныя мікробы трапляюць у гэтыя трубкі з дапамогай патоку вады, але ўжо не могуць з іх выйсці.