Юрый Белазор
Юрый Белазор | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
польск.: Jerzy Białłozor | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Дыяцэзія | Віленскае біскупства | ||||||
Папярэднік | Ян Караль Даўгяла Завіша | ||||||
Пераемнік | Аляксандр Казімір Сапега | ||||||
|
|||||||
Дыяцэзія | Смаленская дыяцэзія | ||||||
Папярэднік | Геранім Уладзіслаў Сангушка | ||||||
Пераемнік | Казімір Пац | ||||||
|
|||||||
Адукацыя | |||||||
Дзейнасць | каталіцкі святар, каталіцкі біскуп | ||||||
Нараджэнне | 1622 | ||||||
Смерць |
17 мая 1665 |
||||||
Пахаванне | |||||||
Дынастыя | Белазоры | ||||||
Бацька | Крыштаф Белазор | ||||||
Маці | Ядвіга з Гедройцаў[d] |
Юрый Белазор (каля 1622 — 17 мая 1665) — дзяржаўны і рымска-каталіцкі дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Біскуп смаленскі (1658—1661) і віленскі (ад 1661).
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Прадстаўнік шляхецкага роду Белазораў гербу «Вянява», сын Крыштафа, старосты абельскага, і Ядвігі з Гедройцаў.
Скончыў Віленскую акадэмію, зрабіўся ксяндзом. Быў каралеўскім сакратаром, пісарам cкарбовым літоўскім, канонікам віленскім, пробашчам капліцы Святога Казіміра ў Віленскай кафедры, рэгентам меншай канцылярыі ВКЛ (1650—1655), кусташам віленскім (ад 1652).
Вымушана падпісаў ад імя віленскага капітула Кейданскі дагавор 1655 года пра унію ВКЛ і Швецыі. У Верках у 1663 заклаў Віленскую Кальварыю як воту па вызваленне бацькаўшчыны[1]. За ахвяраванні часткі скарбу капліцы Св. Казіміра на патрэбы разбуранае пасля вайны краіны атрымаў прыхільнасць Яна Казіміра Вазы. Быў ініцыятарам адбудовы віленскае кафедры.
Зноскі
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Пазднякоў В. Белазоры // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 299. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.
- Ryszard Mienicki, Jerzy Białłozor. Polski Słownik Biograficzny, t. II. — Kraków 1936, стр. 8.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Кароткая біяграфія (англ.)