Хвалевая функцыя
Хва́левая фу́нкцыя ў квантавай механіцы — камплексная функцыя, якая поўнасцю апісвае стан мікрачасціцы (электрона, атама, малекулы і інш.) або іншай квантавамеханічнай сістэмы (напрыклад, крышталя); рашэнне ўраўнення Шродзінгера.
Дазваляе вызначыць імавернасці і сярэднія значэнні фізічных велічынь, якія характарызуюць стан сістэмы. Напрыклад, квадрат модуля хвалевай функцыі роўны імавернасці (ці шчыльнасці імавернасці) таго, што гэтыя велічыні прымаюць пэўныя значэнні (або знаходзяцца ў пэўных інтэрвалах значэнняў). Хвалевую функцыю таксама часта называюць амплітудай імавернасці.
Для хвалевай функцыі выконваецца прынцып суперпазіцыі: калі сістэма можа знаходзіцца ў станах з хвалевымі функцыямі , то магчымы стан з хвалевай функцыяй, роўнай любой лінейнай камбінацыі гэтых функцый.
Для сістэм з многіх аднолькавых часціц істотныя ўласцівасці сіметрыі хвалевай функцыі, якая вызначае статыстыку дадзенай сістэмы часціц.
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Хвалевая функцыя // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. С. 569.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Як выглядае хвалевая функцыя свабоднай часцінкі?(недаступная спасылка) // Belquant — квантавая фізіка па-беларуску