Сонечнае зацьменне 17 красавіка 1912 года
Выгляд
Сонечнае зацьменне 17 красавіка 1912 | |
---|---|
Класіфікацыя | |
Тып | Гібрыднае |
Сарас | 137 |
Гама | 0.528 |
Велічыня | 1.0003 |
Максімум зацьмення | |
Працягласць | 2 с. (0 хв. 2 с.) |
Каардынаты | 38°24′ пн. ш. 11°18′ з. д.HGЯO |
Шырыня ценю | 1 км |
Час (UTC) | |
Найбольшая фаза | 11:34:22 |
Спасылкі | |
Каталог # (SE5000) | 9308 |
Сонечнае зацьменне 17 красавіка 1912 года — гібрыднае сонечнае зацьменне 137 сараса[1].
Зацьменне мела велічыню 1,0003 і дасягнула свайго максімуму ў 11:34:22 UTC у пункце з каардынатамі 38° пн. ш. 11° з. д. Працягласць максімальнай фазы зацьмення склала 0 хв. 2 с., а месяцавы цень на зямной паверхні дасягнуў шырыні 1 км[1].
Зацьменне 17 красавіка 1912 года стала 1-ым сонечным зацьменнем у 1912 годзе і 26-ым у XX стагоддзі. Папярэдняе сонечнае зацьменне адбылося 22 кастрычніка 1911 года, наступнае — 10 кастрычніка 1912 года[1].
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б в Catalog of Solar Eclipses: 1901 to 2000 (англ.). НАСА. Праверана 27 кастрычніка 2018.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сонечнае зацьменне 17 красавіка 1912 года
- Каталог сонечных зацьменняў 1901 — 2000
- Каталог сонечных зацьменняў 137 сараса
- Малая глабальная карта, на якой паказана геаграфія бачнасці зацьмення
- Вялікая глабальная карта, на якой паказана геаграфія бачнасці зацьмення