Перайсці да зместу

Раска

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Раска

Раска малая (Lemna minor)
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Lemna L., 1753

Сінонімы
Тыпавы від

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  42588
NCBI  4469
EOL  29453
GRIN  g:6629
IPNI  23865
FW  319856

Ра́ска[3], Жабіна дзяружка[4] (Lemna) — род кветкавых раслін падсямейства раскавых.

Батанічнае апісанне

[правіць | правіць зыходнік]

Шматгадовыя водныя травы ў выглядзе авальнай або падоўжанай лістападобнай зялёнай пласцінкі (называецца лісцец, або фронд) даўжынёю да 1 см, з карэньчыкам або без яго і з бакавой кішэнькай. Свабодна плаваюць на паверхні вады ці ў яе тоўшчы паасобна або ў групах па 2—10. Размнажаюцца пераважна вегетатыўна — пупышкамі, якія закладваюцца ў кішэньцы, часам развіваецца суквецце з 2 тычынкавых і 1 песцікавай моцна рэдукаваных кветак. Плод (калі ён утвараецца) — мяшочкападобны, 1—7-насенны. Зімуе раска на дне вадаёма. Увесну з вегетатыўных пупышак утвараюцца новыя расліны і ўсплываюць на паверхню вады.

Арэал і экалогія

[правіць | правіць зыходнік]

Каля 10 відаў. Пашыраны амаль усюды. На Беларусі распаўсюджаны 3 віды.

Трапляюцца ў азёрах, старыцах, канавах, часам утвараюць суцэльнае покрыва на паверхні стаячага вадаёма.

Значэнне і выкарыстанне

[правіць | правіць зыходнік]

Кармавыя расліны для рыб і вадаплаўных птушак.

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісванай у гэтым артыкуле групы раслін да класа аднадольных гл. раздзел «Сістэмы APG» артыкула «Аднадольныя».
  3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 73. — 160 с. — 2 350 экз.
  4. Мікалай Даніловіч Фітафразеалогія ў беларускіх гаворках — С. 345.
  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 352. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0216-4 (Т. 13).