Перайсці да зместу

П’яцца дэі Міраколі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Плошча
Плошча цудаў
італ.: Piazza dei Miracoli
Плошча Цудаў. Баптыстэрый знаходзіцца на пярэднім плане, Пізанскі сабор знаходзіцца ў цэнтры, а Падаючая вежа на фоне справа.
Плошча Цудаў. Баптыстэрый знаходзіцца на пярэднім плане, Пізанскі сабор знаходзіцца ў цэнтры, а Падаючая вежа на фоне справа.
43°43′24″ пн. ш. 10°23′43″ у. д.HGЯO
Краіна  Італія
Горад Піза
Архітэктурны стыль Пізанская раманіка  (руск.)
Статус
Сцяг ЮНЕСКА Сусветная спадчына ЮНЕСКА, аб’ект № 395
рус.англ.фр.
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Плошча цудаў*
Piazza dei Miracoli**
Сусветная спадчына ЮНЕСКА
Краіна Сцяг Італіі Італія
Тып Культурны
Крытэрыі i, ii, iv, vi
Спасылка 395
Рэгіён*** Еўропа і Паўночная Амерыка
Гісторыя ўключэння
Уключэнне 1987  (11-я сесія)
* Міжнародная канвенцыя «ЮНЕСКА»
** Назва ў афіцыйным англ. спісе
*** Рэгіён па класіфікацыі ЮНЕСКА

П'яца дэі Міраколі (італ.: Piazza dei Miracoli, што перакладаецца, як Плошча цудаў) — велізарная, абнесеная сцяной, плошча ў старой частцы італьянскага горада Піза, адзін з самых знакамітых узораў сярэднявечнай архітэктуры. На ёй размясціліся чатыры шэдэўры сярэднявечнай архітэктуры: Пізанскі сабор  (руск.), Пізанская вежа, Баптыстэрый  (руск.) і могілкі Кампа-Санта  (італ.). У 1987 годзе архітэктурны ансамбль быў унесены ў спіс Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА.

Кафедральны сабор

[правіць | правіць зыходнік]
Пізанскі сабор на заходзе

Сэрца Плошчы Цудаў — сярэднявечны кафедральны сабор Санта-Марыя Асунта (Успення Найсвяцейшай Панны Марыі) — пяцінефны сабор з трохнефным трансэптам, выдатны ўзор пізанскага раманскага стылю  (руск.).

Будаўніцтва пачата ў 1064 годзе архітэктарам Бускета  (італ.)]. У фасад, выкананы з шэрага мармуру і белага каменя, устаноўлена каляровая мазаіка, сабраная майстрам Райнальда  (італ.), пра што абвяшчае надпіс над цэнтральнай дзвярыма: Rainaldus prudens operator.

У фасадзе сабора размешчана магіла Бускета, надпіс на якой абвяшчае пра дату заснавання сабору і пераможнай барацьбе над сарацынамі.

Масіўныя бронзавыя дзверы былі вырабленыя ў майстэрні Джамбалоньі, і ўстаноўлены замест старых, якія пацярпелі ў пажары 1595 года. Адзіныя ацалелыя пасля пажару сярэднявечныя дзверы (Партал Сан-Раньеры  (руск.)), былі выраблены каля 1180 года Банана Пізана  (італ.). Таксама падчас пажару ацалела мазаіка ў апсідзе, якая паказвае Хрыста з надыходзячымі Багародзіцай і Янам Багасловам. Галава Хрыста была выканана ў 1302 годзе Чымабуэ, што стала апошняй працай памерлага ў тым жа годзе мастака. Фрэска купалы, якая прадстаўляе Ушэсце Багародзіцы, была выканана Рымінальдзі  (руск.).

Зноскі