Пэлх

Пэлх
Краіна	Польшча
Ваяводства	Падляскае
Павет	Семятыцкі
Гміна	Пэрляева
Каардынаты	52°36′05″ пн. ш. 22°29′30″ у. д.HGЯO
Водныя аб’екты	Рака Пэлхаўка
Насельніцтва	255 чал. (31 сакавіка 2021);
Часавы пояс	UTC 1, летам UTC 2
Паштовыя індэксы	17-322

Пэлх (польск.: Pełch) — вёска ў Польшчы, уваходзіць у Падляскае ваяводства, Семятыцкі павет, гміна Пэрляева. Яна знаходзіцца прыкладна ў 6 км да паўночнага захаду ад Пэрляева, у 32 км да паўночнага захаду ад Семятычаў, і 73 км да паўднёвага захаду ад Беластока.

У 1975—1998 гадах вёска ўваходзіла ў Ломжынскае ваяводства.

Гісторыя

У 1434 годзе Вялікі князь літоўскі Жыгімонт Кейстутавіч падарыў землі, у склад якіх уваходзіла вёска Пэлх, шляхцічу Мікалаю Насуце з Мендзыжэца^[2]. Пазней землі належалі Касінскім, Вадынскім, Аборскім і Асалінскім з Рудкі. У 1861 годзе ў вёсцы быў скасаваны прыгон^[3].

У канцы XIX стагоддзя Пэлх была сялянскай вёскай на рацэ Пэлхаўка, з фальваркам Стэфанава, у Бельскім павеце Гродзенскай губерні. У сяле было 40 хат і 431 жыхар. Таксама тут былі вадзяны млын, пясчаная глеба, вырошчвалася жыта, няшмат сенажацяў, а мясцовы лес выкарыстоўваўся для будаўніцтва^[4].

Зноскі

↑ https://bdl.stat.gov.pl/api/v1/data/localities/by-unit/062013810082-0403270?var-id=1639616&format=jsonapi Праверана 6 кастрычніка 2022.
↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VIII: Perepiatycha — Pożajście (польск.). — Warszawa, 1887. — S. 413.
↑ [1]
↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VII: Netrebka — Perepiat (польск.). — Warszawa, 1886. — S. 937.

[_a9efa4090f4b2d90-1] ttps://bdl.stat.gov.pl/api/v1/data/localities/by-unit/062013810082-0403270?var-id=1639616&format=jsonapi Праверана 6 кастрычніка 2022.

[Słownik_geograficzny-2] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VIII: Perepiatycha — Pożajście (польск.). — Warszawa, 1887. — S. 413.

[3] [1]

[Słownik_geograficzny-Pelch-4] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VII: Netrebka — Perepiat (польск.). — Warszawa, 1886. — S. 937.

[1]

[2]

[3]

[4]