Надбароднік

Надбароднік
Надбароднік бязлісты (Epipogium aphyllum). Тыпавы від роду. Агульны выгляд расліны.
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Аднадольныя Парадак:  Спаржакветныя Сямейства:  Архідныя Падсямейства:  Эпідэндравыя Трыба:  Gastrodieae Падтрыба:  Epipogiinae Род:  Надбароднік
Міжнародная навуковая назва
Epipogium J.G.Gmel. ex Borkh.
Сінонімы
Гл. тэкст
Тыпавы від
Epipogium aphyllum Sw.
Віды
Гл. тэкст
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы NCBI   449979 EOL   29365 GRIN   g:4317 IPNI   29435-1

Надбароднік (Epipogium) — алігатыпны род шматгадовых травяністых раслін сямейства архідныя (Orchidaceae).

Сінонімы

У сінаніміку роду ўваходзяць наступныя назвы:

• Ceratopsis Lindl.
• Epipogon S.G.Gmel., orth. var.
• Galera Blume
• Podanthera Wight

Батанічнае апісанне

Надбароднік бязлісты (Epigogium aphyllum). Батанічная ілюстрацыя з кнігі К. А. М. Ліндмана «Bilder ur Nordens Flora», 1917—1926

Мікагетэратрофныя расліны з каралападобным, членістым, моцна-галінастым карэнішчам і плёнкавымі лускамі на далікатных, афарбаваных у светла-жаўтлявы колер з чырвонымі палоскамі сцёблах.

Вонкавыя лісточкі калякветніка лінейна-ланцэтныя, сагнутыя, трохі вузейшыя за ланцетныя ўнутраныя, і тыя і іншыя свабодныя, ніцыя. Губа ўверх накіраваная, пры аснове працягнутая ў тоўсты і тупы, кароткі, прамы шпорац, трохлопасцевая з сярэдняй лопасцю буйной, яйцападобнай, на канцы завостранай, цэльнакрайняй або па краях дробна-вышчэрбленай, бакавымі лопасцямі маленькімі і вузкімі, вушкападобнымі. Калонка кароткая, таўставатая з кароткай дзюбай, палініі у ліку двух, эліпсаідальныя, сядзячыя на ножках, змацаваных агульным маленькім прыліпальцам, ніцым. Завязь на ножцы булапападобная, голая.

Віды

Паводле даных сайта Каралеўскіх батанічных садоў К’ю, род налічвае 3 віды:

• Epipogium aphyllum Sw. — Надбароднік бязлісты
• Epipogium japonicum Makino
• Epipogium roseum (D.Don) Lindl.

Літаратура

• Род 322. Надбородник — Epipogium Adans. // Флора СССР. В 30-ти томах / Главный редактор и редактор тома акад. В. Л. Комаров. — М.—Л.: Издательство Академии Наук СССР, 1935. — Т. IV. — С. 635—636. — 760 XXX с. — 5 175 экз.