Маяк

Маяк у Нарвегіі

Маяк на канцы свету ва Ушуаі, Аргенціна

Маяк — сродак абсталявання марскіх шляхоў у выглядзе капітальнага будынка вежавага тыпу, прызначанага для пазначэння небяспечных месцаў, праходаў для суднаў. Гэты будынак валодае яркай кантраснай афарбоўкай, якая візуальна вылучае яго на фоне навакольнай мясцовасці. Маякі абсталёўваюцца моцнай крыніцай святла і, як правіла, забяспечваюцца аптычнымі сродкамі для ўзмацнення светлавога сігналу, каб быць добра прыкметнымі і ў начны час.

Маяк можа таксама падаваць судам гукавыя сігналы і перадаваць радыёсігнал, каб выконваць сваю функцыю і ва ўмовах недастатковай бачнасці (часавы, як падчас туманоў, або сталай — напрыклад, выкліканай умовамі рэльефа мясцовасці).

З-за ўжывання сучасных навігацыйных тэхналогій, роля маякоў як навігацыйнага сродку крыху знізілася, і ў цяперашні час колькасць працоўных маякоў ва ўсім свеце не перавышае 1500.

Літаратура

• Маяк // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 10: Малайзія — Мугаджары / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 10. — 544 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0169-9 (т. 10).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Маяк