Гідрацэфалія

Гідрацэфалія
Чэрап гідрацэфала.
МКХ-10	G91., Q03.
МКБ-10-КМ	G91 і G91.9
МКХ-9	331.3, 331.4, 741.0, 742.3
OMIM	236600, 615219, 123155, 236635 і 307000
DiseasesDB	6123
MedlinePlus	001571
eMedicine	neuro/161
MeSH	D006849
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гідрацэфалія — празмернае павелічэнне колькасці спіннамазгавой вадкасці ў страўнічкавай сістэме галаўнога мозгу. Прычына — альбо залішняя прадукцыя спіннамазгавой вадкасці ў галаўным мозгу, альбо цяжкасць яе адтоку з мазгавых страўнічкаў з прычыны запаленчых працэсаў, пры пухлінах і іншых захворваннях, якія прыводзяць да закрыцця адтулін, праз якія вадкасць выходзіць са страўнічкаў. Прыроджаная гідрацэфалія абумоўлена прыроджаным сіфілісам, таксаплазмозам; набытая гідрацэфалія ўзнікае (звычайна ў раннім дзяцінстве) пасля перанесеных менінгітаў, менінгаэнцэфалітаў, траўмаў галавы, інтаксікацыі і інш. Найбольш характэрная прыкмета гідрацэфаліі ў дзяцей — павялічаны ў аб'ёме чэрап. У месцах, дзе не адбылося нармальнага зрастання костак чэрапа, могуць ўтварыцца круглявыя выпінанні. Нярэдка бывае касавокасць і ністагм. Часам адзначаюцца зніжэнне зроку і слыху, галаўны боль, млоснасць. Інтэлект паніжаны. Лячэнне: ліквідацыя прычыны, якая выклікала гідрацэфалію; часам — хірургічная аперацыя. Прафілактыка: ухіленне шкоднасцяў, якія дзейнічаюць на маці падчас цяжарнасці, і папярэджанне нейраінфекцый у дзіцячым узросце.