Грыгорый III Неапалітанскі
Грыгорый III Неапалітанскі | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
італ.: Gregorio III Napoli | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Сергій I | ||||||
Пераемнік | Сергій II | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне | IX стагоддзе | ||||||
Смерць |
870 |
||||||
Бацька | Сергій I | ||||||
Маці | Drosu[d] | ||||||
Дзеці | Сергій II, Афанасій |
Грыгорый III Неапалітанскі (італ.: Gregorio III Napoli; памёр у 870) — герцаг Неапаля ў 864—870 гадах, да гэтага суправіцель бацькі Сергія I у 850—864 гадах. Першы з неапалітанскіх герцагаў, які заняў трон па спадчыне.
У 859 годзе Грыгорый сумесна з братам Кесарам камандаваў аб'яднанай арміяй Неапаля, Гаэты і Амальфі, якая абложвала Капую. Сын князя Капуі нанёс неапалітанскай арміі паражэнне пры мосце Тэадэмонтэ, і Кесар трапіў у палон. Бітва адбылася 8 мая ў дзень Архангела Міхаіла, якога італьянскія лангабарды лічылі сваім заступнікам.
Стаўшы герцагам, Грыгорый III працягваў палітыку бацькі, умела лавіруючы паміж Заходняй і Усходняй імперыямі. У 866 годзе Грыгорый суправаджаў Людовіка II у паходзе супраць Капуі, а ў наступным 867 годзе прызнаў сябе васалам візантыйскага імператара Васіля I. З 867 года неапалітанскія манеты сталі зноў чаканіцца з партрэтам візантыйскага імператара.
У студзені 870 года Рыгор III цяжка захварэў і перадаў уладу старэйшаму сыну Сергію II, а ў сакавіку таго ж года сканаў.
Дзеці
[правіць | правіць зыходнік]- Сергій II — герцаг Неапаля ў 870—877 гадах;
- Афанасій (памёр у 898) — біскуп Неапаля (Афанасій II) і герцаг Неапаля ў 878—898 гадах.