Вікторыя Іллінічна Багінская
Артыкул вымагае праверкі арфаграфіі Удзельнік, які паставіў шаблон, не пакінуў тлумачэнняў. |
Вікторыя Іллінічна Багінская | |
---|---|
Род дзейнасці | журналістка, фалькларыстка, перакладчыца, настаўніца |
Дата нараджэння | 30 чэрвеня 1926 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 7 студзеня 2012 (85 гадоў) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Месца працы |
Вікто́рыя Іллі́нічна Багі́нская (30 чэрвеня 1926, Краснадар) — савецкая і расійская пісьменніца, педагог, збіральнік песень і фальклору крымчакоў, адна з апошніх носьбітаў жывой крымчакскай мовы.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзілася ў сям'і крымчакоў Іллі Якаўлевіча і Веры Пятроўны Гурджы, якія прыехалі ў Краснадар з Керчы (Крым) у галодны 1921 год.
У 1974 годзе запрошаная супрацоўнічаць у "Настаўніцкую газету" як пераможца (1-я прэмія) Усесаюзнага літаратурнага конкурсу нарысаў "Настаўнік нашых дзён", прысвечанага 50-годдзю "Настаўніцкай газеты". Артыкулы В. Багінскай аб нестандартных уроках, прыёмах і метадах выхавання, нарысы, навелы і г.д. друкуюцца ў "Настаўніцкай газеце" па сённяшні дзень.
Надрукавана больш 250 артыкулаў ва Усесаюзнай і краявой перыёдыцы: у часопісах "Літаратура ў школе", "Урокі літаратуры", "Сям'я і школа", "Сяброўства народаў", "Савецкая жанчына" (пазней «Мір жанчыны»), «Прырода і чалавек», «Навука і жыццё» і шматлікіх іншых; у цэнтральных газетах: "Настаўніцкая газета", "Праўда", "Гудок" і іншых выданнях. Вікторыя Багінская — лаўрэат пяці літаратурных конкурсаў на лепшы нарыс: Міжнародных (дзве першых і адна трэцяя прэміі), Усесаюзных (першая і трэцяя прэміі).
Грамадская дзейнасць
[правіць | правіць зыходнік]Усе сем чалавек сям'і Гурджы, якая жыла ўдалечыні ад Крыму, хаты гутарылі па-крымчакску, ведалі крымчакскія песні, захоўвалі крымчакскія прыказкі і прымаўкі, прыпавесці, падданні, не забывалі звычаі і традыцыі.
На пачатку 1960-х гадоў Багінская адправіла ў Дзяржаўны музей этнаграфіі СССР 12 песень, перакладзеных ёю на рускую мову. Музей прыняў яе ў сябры рады садзейнічання музею.
У 1983 годзе ў газеце «Праўда» выйшаў артыкул В. Багінскай «Прыпадаю да крыніцы», дзе яна ўпершыню распавяла аб сваім народзе і аб неабходнасці захаваць народную творчасць крымчакоў.
Багінская сабрала 100 песень, 230 прыказак, прыпавесцяў, казкі і прымаўкі, пераклала ўсё на рускую мову, але выдаць не атрымоўвалася некалькі дзясяткаў гадоў. У 2003 годзе Багінскай з дапамогай мужа і сыноў атрымалася выдаць за свой кошт 100 асобнікаў зборніка «Народных песень і прыказак крымчакоў». Зборнік раздарылі аматарам фальклору. Кніга занесеная ў каталог Бібліятэкі Кангрэса ЗША.
Багінская пераклала падборкі вершаў Пушкіна і Лермантава на крымчакскую мову.
Творчасць
[правіць | правіць зыходнік]Вікторыя Багінская піша мініяцюрныя копіі карцін І.К. Айвазоўскага, ілюструе творы пісьменнікаў-фантастаў (А.Н. Талсты, "Аэліта"; А.Р. Бяляеў, "Чалавек-амфібія" і інш.). У літаратурным жанры спецыялізуецца на навукова-фантастычнай паэзіі і навелах ("Кантакт", "Покліч" і г.д.).
Вершы
[правіць | правіць зыходнік]- Мой зялёны карабель, «Настаўніцкая газета»
- Першая падборка вершаў B. Багинской з прадмовай І. Варавы «Доброго пути» Архівавана 3 чэрвеня 2016., «Савецкая Кубань», 23 студзеня 1965 u/
Пераклады
[правіць | правіць зыходнік]- Народныя песні і прыказкі крымчакоў, Краснадар, 2003 (Библиотека Конгресса США)
- Сувязь часоў (аб А. Пушкіне, яго праўнуку і перакладах вершаў паэта на крымчакский мова), «Навука і жыццё», 2005, № 6
Артыкулы
[правіць | правіць зыходнік]- «Прыпадаю да крыніцы» Архівавана 28 мая 2016., «Праўда» ад 6 студзеня 1983 гады
- Забытае багацце: побыт крымчакоў, «Сяброўства народаў», 1990, № 1
- Вяселле ў крымчакской сям'і Архівавана 3 чэрвеня 2016., «Сяброўства народаў», 1993, № 8.
- Песня Ашик-Кериба (аб крымчакском фальклоры), «Літаратура ў школе»
- Чую галасы іх днём і ўначы я…, «Настаўніцкая газета», 2003, № 34
- Алена Лубинец, «Збіральніца вясёлкі» Архівавана 28 мая 2016., «Расійская газета», № 221 ад 4 кастрычніка 2005
- B. Багинская ў Енциклопедії Сучасної України (2003 г., Том 2, стр. 57 Архівавана 29 мая 2016. стр. 58 Архівавана 28 мая 2016.)
Перапіска
[правіць | правіць зыходнік]- Ліст Самуіла Маршака Вікторыі Багинскай, C. Маршак, Абраныя лісты. Збор складанняў, т.8
- Адказ на ліст Вікторыі Багинской з ЮНЕСКА Архівавана 3 чэрвеня 2016.
Ілюстрацыі да кніг
[правіць | правіць зыходнік]- Загадкавыя карціны, «Навука і жыццё»
Песні
[правіць | правіць зыходнік]- Мала гневу, мала болі (вершы Вікторыі Багинской, музыка і выкананне Ігара Мея). Слухаць
Зноскі
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Першая падборка вершаў B. Багінскай «Добрага шляху» Архівавана 3 чэрвеня 2016. з прадмовай І. Вараввы, «Савецкая Кубань», 23 студзеня 1965 г.
- UNESCO Interactive Atlas of the World’s Languages in Danger (англ.)
- Багинская І. Вікторыя Багинская-Гурджи дужаецца за крымчакскую ідэнтычнасць. Цэнтр понтийско-каўказскіх даследаванняў Архівавана 8 лютага 2009.
- О. Мормуль, Крымчакі (кърымчаки): гісторыя і рэальнасць, Тюркологические публікацыі
Зноскі
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]