Віктар Уладзіміравіч Ерафееў
| Віктар Уладзіміравіч Ерафееў | |
|---|---|
| руск.: Ви́ктор Ерофе́ев | |
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 19 верасня 1947[1][2][…] (77 гадоў) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Альма-матар | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | пісьменнік, літаратурны крытык, журналіст, раманіст, сцэнарыст, празаік, літаратуразнавец |
| Гады творчасці | з 1979 |
| Мова твораў | руская |
| Узнагароды |
  |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Віктар Уладзіміравіч Ерафееў (19 верасня 1947, Масква) — сучасны расійскі пісьменнік.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Сын савецкага дыпламата Уладзіміра Іванавіча Ерафеева. Частка дзяцінства правёў з бацькамі ў Парыжы.
У 1970 годзе скончыў філалагічны факультэт МДУ, у 1973 годзе — аспірантуру Інстытута сусветнай літаратуры.
Вядомасць атрымаў пасля публікацыі эсэ пра творчасць маркіза дэ Сада ў часопісе «Пытанні літаратуры».
У 1975 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю «Дастаеўскі і французскі экзістэнцыялізм», якая выйшла ў 1991 годзе ў ЗША ў выглядзе асобнай кнігі.
У 1979 годзе за арганізацыю ў самвыдаце непадцэнзурнага альманаха «Метропаль» быў выключаны з Саюзу пісьменнікаў, а яго бацьку, які раней прыкрываў сына, знялі з пасады пастаяннага прадстаўніка СССР пры міжнародных арганізацыях у Вене. Да 1988 года Віктара Ерафеева не друкавалі ў СССР.
Зноскі
- ↑ Wiktor Wladimirowitsch Jerofejew // Brockhaus Enzyklopädie
- ↑ The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #104361395 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 15 снежня 2014.
Тэматычныя сайты | ||||
|---|---|---|---|---|
| Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
| ||||
