Перайсці да зместу

Біямедыцына

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Біямедыцына, якая таксама завецца тэарэтычнай медыцынай — раздзел медыцыны, які вывучае з тэарэтычных пазіцый арганізм чалавека, яго будову і функцыю ў норме і паталогіі, паталагічныя станы, метады іх дыягностыкі, карэкцыі і лячэння.[1]

Біямедыцына ўключае назбіраныя звесткі і даследаванні, у большай ці меншай ступені агульныя для медыцыны, ветэрынарыі, стаматалогіі і фундаментальных біялагічных навук, такіх, як хімія, біялагічная хімія, біялогія, гісталогія, генетыка, эмбрыялогія, анатомія, фізіялогія, паталогія, біямедыцынскі інжынірынг [2], заалогія, батаніка і мікрабіялогія[3][4].[5]

Як правіла, біямедыцына не закранае практыку медыцыны ў такой ступені, у якой яна занята тэорыяй і даследаваннямі ў медыцыне. Вынікі біямедыцыны робяць магчымым з’яўленне новых лекавых сродкаў, індуцыраваных ствалавых клетак для клетачнай тэрапіі, глыбейшае, малекулярнае разуменне механізмаў, якія ляжаць у аснове хваробы, тым самым ствараючы аснову для ўсіх медыцынскіх дадаткаў, дыягностыкі і лячэння.[6]

Галіны біямедыцыны

[правіць | правіць зыходнік]

З найбольш развітых галін біямедыцыны варта адзначыць такія, як

Адукацыя па біямедыцыне

[правіць | правіць зыходнік]

Біямедыцынскія праграмы адукацыі (часам званыя праграмамі па падрыхтоўцы урача-даследчыка, клініцыст) выкладаюцца на большасці медыцынскіх факультэтаў у краінах свету, як правіла, з мэтай падрыхтоўкі прафесіяналаў з вядучым становішчам у медыцынскіх даследаваннях і распрацоўках.[9][10][11] Біямедыцынская адукацыя выразна факусуецца на біялогіі чалавека і фундаментальных навуках, на тым, як прыкласці атрыманыя веды да медыцынскай і клінічнай абласцей. Авалоданне ведамі па праграме ўключае здачу іспытаў на ступень магістра медыцыны і можа адрознівацца па размаху і глыбіні прапрацоўкі ў розных краінах свету і/ці на розных факультэтах. Звычайна асобу, якая завяршыла такую праграму, ці актыўна дзейнічае ў вобласці біямедыцыны, завуць урачом-даследчыкам, ці біямедыкам[12][13].

  1. Medicine Definition Архівавана 8 ліпеня 2009.
  2. Bronzino, Joseph D. (April 2006). The Biomedical Engineering Handbook, Third Edition. CRC Press. ISBN 978-0-8493-2124-5. http://crcpress.com/product/isbn/9780849321245 Архівавана 24 лютага 2015.
  3. «Bacteriology at The Free Online Dictionary». http://www.thefreedictionary.com/bacteriologist. Retrieved on 2007-03-11.
  4. «Virology at The Free Online Dictionary». http://www.thefreedictionary.com/virology. Retrieved on 2007-03-11.
  5. Oxford Dictionary of Biochemistry and Molecular Biology.Oxford:Oxford Scienxe Publications,1997. ISBN 0-19-854768-4.740 pp.
  6. Rose,Nikolas(2007) The Politics of Life Itself:Biomedicine.Power, and Subjectivity in the Twenty-First Centuty.Princeton,New Jersey:Princeton University Press.p.372.ISBN 0-691-12191-5
  7. Doctors grow organs from patients' own cells, CNN, April 3, 2006
  8. Trial begins for first artificial liver device using human cells, University of Chicago, February 25, 1999
  9. «Hot Jobs». http://texashotjobs.org/. Retrieved on 2007-03-11
  10. «Health Careers». http://wihealthcareers.org/Career_occ_view.cfm?o_id=62 Архівавана 29 верасня 2007.. Retrieved on 2007-03-11.
  11. «NHS Careers». http://www.nhscareers.nhs.uk/details/Default.aspx?Id=273 Архівавана 6 ліпеня 2009.. Retrieved on 2007-03-11.
  12. «Research scientist (medical) at Prospects». February 2006. http://www.prospects.ac.uk/cms/ShowPage/Home_page/Explore_types_of_jobs/Types_of_Job/p!eipaL?state=showocc&pageno=1&idno=278 Архівавана 26 мая 2008.. Retrieved on 2007-03-11.
  13. Paul D. Ellner (2006). The Biomedical Scientist as Expert Witness. ASM Press. ISBN 1-55581-345-3