Перайсці да зместу

Ізатопы радыю

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Ізатопы радыю — разнавіднасці хімічнага элемента радыю з рознай колькасцю нейтронаў у атамным ядры. Вядомыя ізатопы радыю з масавымі лікамі ад 202 да 234 (колькасць пратонаў 88, нейтронаў ад 114 да 146) і 12 ядзерных ізамераў радыю.

Радый не мае ні стабільных ізатопаў, ні ізатопаў з вялікім перыядам паўраспаду, таму ў прыродзе ізатопы радыю сустракаюцца толькі ў следавых колькасцях як прамежкавыя прадукты распаду прыроднага ўрану і торыю. З іх найбольш распаўсюджаны 226Ra (перыяд паўраспаду 1600 гадоў, уваходзіць у радыеактыўны рад урану-238). Таксама сустракаюцца 223Ra, 224Ra, 225Ra, 228Ra.

Найбольш доўгажывучыя з ізатопаў радыю — 226Ra (перыяд паўраспаду 1600 гадоў) і 228Ra (перыяд паўраспаду 5,75 гадоў). Іншыя ізатопы маюць перыяд паўраспаду меншы за месяц.

Гістарычныя назвы

[правіць | правіць зыходнік]

Некаторыя ізатопы радыю пры адкрыцці былі недакладна ідэнтыфікаваны як хімічныя элементы, таму яны атрымалі свае ўласныя назвы:

  • Актыній Х (AcX) — 223Ra.
  • Торый X (ThX) — 224Ra.
  • Радый (Ra) — 226Ra (назва ізатопа пазней дала назву хімічнаму элементу).
  • Мезаторый 1 (MsTh1) — 228Ra.