(217) Эўдора
Выгляд
(217) Эўдора | |
---|---|
Адкрыццё | |
Першаадкрывальнік | Ж. Каджа |
Месца выяўлення | Марсель |
Дата выяўлення | 30 августа 1880 |
Эпанім | Eudora[d] |
Альтэрнатыўныя абазначэнні | A914 RA |
Арбітальныя характарыстыкі | |
JD 2456000.5 |
|
Эксцэнтрысітэт (e) | 0,30330 |
Вялікая паўвось (a) |
430,209 млн км (2,87577 а.а.) |
Перыгелій (q) |
299,727 млн км (2,00355 а.а.) |
Афелій (Q) |
560,691 млн км (3,74799 а.а.) |
Перыяд абарачэння (P) | 1 781,27 сут (4,877 г) |
Сярэдняя арбітальная скорасць | 17,152 км/с |
Схіленне (i) | 10,461° |
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) | 163,052° |
Аргумент перыгелія (ω) | 154,548° |
Сярэдняя анамалія (M) | 305,116° |
Фізічныя характарыстыкі | |
Дыяметр | 66,24 км |
Маса | 3,04×1017 кг |
Шчыльнасць | 2,000 г/см³ |
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні | 0,0185 м/с² |
2-я касмічная скорасць | 0,0350 км/с |
Перыяд вярчэння | 25,253 гад |
Спектральны клас | C |
Абсалютная зорная велічыня | 9,80m |
Альбеда | 0,0484 |
Сярэдняя тэмпература паверхні | 166 К (−107 °C) |
(217) Эўдора (грэч. Ευδώρα) — параўнальна невялікі астэроід галоўнага пояса. Судзячы па вельмі нізкім альбеда ён, напэўна, складаецца з вуглістых хандрытаў. Даследаванні, праведзеныя ў 2007 году паказалі, што бляск астэроіда змяняецца кожныя 25,253 ± 0,003 гадзін, што адпавядае яго перыяду кручэння[1].
Ён быў выяўлены 30 жніўня 1880 года французскім астраномам Ж. Каджа у абсерваторыі блізу Марселя, Францыя і быў названы ў гонар Эўдоры, наяды ў старажытнагрэчаскай міфалогіі[2]. Ён стаў чацвёртым адкрытым ім астэроідам.
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ Buchheim, Robert K. - Lightcurves for 122 Gerda, 217 Eudora, 631 Phillipina, 670 Ottegebe, and 972 Cohnia (2007)
- ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 34. — ISBN 3-540-00238-3.