Перайсьці да зьместу

Яўтар

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Althar
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Aldo Hari
Іншыя формы
Варыянт(ы) Алтар, Гаўтар
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Яўтар»

Яўтар (Алтар, Гаўтар) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Алтар або Алтэр (Althar, Alterius[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова алд- (алт-) (імёны ліцьвінаў Алдыка, Альдона, Аўтаўт; германскія імёны Aldiko, Aldun, Altold) паходзіць ад гоцкага alds 'стары'[3] (з значэньнем мудрасьці[4]), а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[5], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[6], германскага heru 'меч'[7]. Апроч таго, адзначалася германскае імя Hautar (Haut-ar)[8], Authari[9].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Josaphat Hautorowicz… filius Andreae Hautorowicz (1685 год)[10]; Jawtory (1744 год)[11]; Wołma… wioski i miejsca do tej parafii należące… Jautory (1784 год)[12]; Franciscam Altarowna (28 кастрычніка 1794 году)[13].

  1. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 31.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 61.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 30.
  4. ^ Kapff R. Deutsche Vornamen: mit den von ihnen abstammenden Geschlechtsnamen sprachlich erläutert. — Nürtingen am Neckar, 1889. S. 8.
  5. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
  6. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
  7. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  8. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 195.
  9. ^ Ao. Prof. Dr. Hermann Reichert, Lexikon der altgermanischen Namen
  10. ^ а б Надсан А. Беларусы ў Грэцкай калегіі // Запісы БІНіМ. Т. 30. — New York — Miensk, 2006. С. 172.
  11. ^ Opisy parafii diecezji wileńskiej z 1784 roku. T. 2: Dekanat Mińsk. — Białystok, 2009. S. 157.
  12. ^ Opisy parafii diecezji wileńskiej z 1784 roku. T. 2: Dekanat Mińsk. — Białystok, 2009. S. 140—141.
  13. ^ R, Mosėdžio miestelio ir aplinkinių kaimų senųjų gyventojų romos katalikų bažnyčios santuokos metrikų nuorašai