Перайсьці да зьместу

Мендэр

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Mender
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Mende Heri
Іншыя формы
Варыянт(ы) Мэндэр, Мантэра, Мандэр, Мандр, Міндэр, Мінтар, Мінтэр
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Мендэр»

Мендэр (Мэндэр, Мантэра, Мандэр, Мандр, Міндэр, Мінтар, Мінтэр) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Мантар, пазьней Мэндэр або Міндэр (Mantarius[1], Meender, Mender, Minder) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -менд- (-мант-, -мінд-) (імёны ліцьвінаў Мінціла, Мінтаўт, Мендрык; германскія імёны Mindilo, Mindelt, Mendrick) паходзіць ад стараверхненямецкага menden 'весяліцца, цешыцца'[3], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) паходзіць ад гоцкага harjis[4], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[5], германскага heru 'меч'[6].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: земля Кисменова а Минъторова (1440—1492 гады)[7]; Миколай Мантера (1567 год)[8]; Mikołaj Minder (1700 год)[9]; Jakub Mender (1708 год)[10]; Menderyszki (1744 год)[11]; Minderii (1811 год)[12]; Karolina Mander (1820 год)[13]; Pawlina Karolina Minter (1860 год)[14].

  • Іван Мандр — уладальнік зямлі ў Гарадзенскай губэрні на 1890 год[15]
  • Мечыслаў і Юзэф Мінтаровічы (Mintorowicz) — уладальнікі гаспадарак у Барсуках каля Докшыцаў на 1938 год[16]

Мінтаровічы — літоўскі шляхецкі род[17].

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1094.
  2. ^ Brons B. Friesische Namen und Mitteilungen darüber. — Emden, 1877. S. 61—63.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
  4. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
  5. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
  6. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  7. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 49.
  8. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1111.
  9. ^ Giełwany, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  10. ^ Giełwany, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  11. ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
  12. ^ Ревизские Сказки — Spis rewizyjny, Troki 1811
  13. ^ Janiszki, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  14. ^ Kopciowo, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  15. ^ Список землевладений в Гродненской губернии. — Гродна, 1890. С. 210.
  16. ^ Ryszard Sys, Wykaz właścicieli nieruchomości rolnych Województwa Wileńskiego w latach 1928—1939. Część III, publikacje «Pisarza hipotecznego zawarte w Dzienniku Województwa Wileńskiego za lata 1928—1939»
  17. ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на М, Згуртаваньне беларускай шляхты