Камарнікі (Менская вобласьць)
| Камарнікі | |
| трансьліт. Kamarniki | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Маладэчанскі |
| Сельсавет: | Радашкавіцкі |
| Насельніцтва: | 11 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC 3 |
| Тэлефонны код: | 375 1773 |
| Паштовы індэкс: | 222333 |
| СААТА: | 6238837049 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°13′50″ пн. ш. 27°11′44″ у. д. / 54.23056° пн. ш. 27.19556° у. д.Каардынаты: 54°13′50″ пн. ш. 27°11′44″ у. д. / 54.23056° пн. ш. 27.19556° у. д. |
Камарнікі на мапе Беларусі ±   Камарнікі | |
Кама́рнікі[1] — вёска ў Маладэчанскім раёне Менскай вобласьці. Камарнікі ўваходзяць у склад Радашкавіцкага сельсавету.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У міжваенны час знаходзілася ў складзе Вялейскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі, у гміне Краснае[2][3][4][5].
28 траўня 2013 году вёска перададзеная зь ліквідаванага Граніцкага ў Радашкавіцкі сельсавет[6].
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 282
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
- ^ https://web.archive.org/web/20220427214757/https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
- ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
- ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
- ^ «Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 (рас.)
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 28.
- ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 84.