Жагар
| Жагар лац. Žagar / Žahar | |
| Sagar | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Sago Hari |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Загар, Закар, Жагор, Жакор |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Жагар» | |
Жагар (Жагор, Жакор), Загар, Закар — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Закер або Сакер і Сагар (Sahker, Sagar[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова сак- (саг-, зак-) (імёны ліцьвінаў Сакель, Сакень, Жагель; германскія імёны Sackel, Sacken, Sagel) паходзіць ад гоцкага sakjo 'спрэчка'[3][4], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[5], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[6], германскага heru 'меч'[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Ян Жокор (1537—1538 гады)[8]; Михно Жокгорович… Павел Жокгорович (1 ліпеня 1542 году)[9]; бояре земли Жомоитское, волости Ретовъское… Миколай Жокгаръ (12 лютага 1555 году)[10]; Dorota Żagar (1800 год)[11]; Eleonora Zagar (1803 год)[12]; Wincenty Jakub Zakar (1826 год)[13].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Марцін Жагаровіч — парабак зямянаў Ўпіцкага павету, які ўпамінаецца ў 1586 годзе[14]
Жагаровічы або Жэгаровічы — літоўскі шляхецкі род[15].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Searle W. G. Onomasticon anglo-saxonicum. — Cambrigde, 1897. P. 408.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1287.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 25.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 193.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 74, 256.
- ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 12.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 24. — Вильна, 1897. С. 184.
- ^ Hanuszyszki k. Rakiszek, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Kwetki, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Ławków, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 7. ― Вильна, 1909. С. 187.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Ж, Згуртаваньне беларускай шляхты