Перайсьці да зьместу

Ермін

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Ermin
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Heri Minno
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Ермін»

Ермін — мужчынскае імя.

Ермін або Ермен (Ermin, Ermen) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) паходзіць ад гоцкага harjis[2], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[3], а аснова -мін- (-мен-) (імёны ліцьвінаў Мінят, Асьміна, Гальмін; германскія імёны Miniatus, Osminna, Galmin) — ад гоцкага minan 'менаваць, памятаць, любіць'[4], minthi 'памяць'[5].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Hermino і Hermen[6].

На 1904 год існавала вёска Ерменева ў Бельскім павеце Смаленскай губэрні[8].

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 474.
  2. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  5. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 169.
  6. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 101.
  7. ^ Яўген Анішчанка, Шляхта Гродненского повета на сеймике 1783 г., Архіў гісторыка Анішчанкі, 4 лютага 2017 г.
  8. ^ Список населенных мест Смоленской губернии. — Смоленск, 1904. С. 53.