Перайсьці да зьместу

Бэер

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Beieri
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Beie Heri
Іншыя формы
Варыянт(ы) Боер
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Бэер»

Бэер (Боер) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Беер або Боер (Beieri, Beier[1], Boyer[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова бой- (буй-, бэй-) (імёны ліцьвінаў Бейка, Бумонт, Буйвід; германскія імёны Beiko, Bumund, Boiorix) зьнітоўваецца з швэдзкім boja 'ланцуг, кайданы'[4], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) паходзіць ад гоцкага harjis[5], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[6], германскага heru 'меч'[7].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Bejer (Bajer)[8].

У 1621 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Martinus Beierus, Hohensteinensis Borussus, у 1623 годзе — Joachimus Beier, Tilsensis Borussus, у 1652 годзе — Martinus Bejerus, Teuto-Ilaviensis Borussus[9].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Boiarowicz (1671—1681 гады)[10]; Mała kamienica p. Pota, teraz Bejerowa wdowa mieszka, jedna (1690 год)[11]; Anna Bejerowa (14 чэрвеня 1792 году)[12].

  • Ваўрынец Боер (Wawrzyniec Bojer) — швэд з Стакгольму, які ў 1580 годзе навучаўся ў Папскай сэмінарыі ў Вільні[13]
  • Браніслаў, Вацлаў, Ядвіга, Ігнаці, Рамуальд і Антоні Баяровічы (Bojarowicz) — уладальнікі гаспадарак у Віштоках каля Ашмянаў на 1933 год[14]

Бэеры (Bejer) — літоўскі шляхецкі род зь Вільні і Віленскага павету[15].

  1. ^ Korsmeier C. M. Die Ortsnamen des Kreises Coesfeld. — Bielefeld, 2016. S. 51.
  2. ^ Ferguson R. The Teutonic Name-system Applied to the Family Names of France, England, & Germany. — London, 1864. P. 313.
  3. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 325.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
  5. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
  6. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
  7. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  8. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 10.
  9. ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 253, 271, 532.
  10. ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 122.
  11. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Województwo wileńskie 1690 r. — Warszawa, 1989. S. 41.
  12. ^ Sẽnosios Pasvalio bažnyčios knygos. IX. 1788—1794 metų mirties metrikų knyga. — Savilaida, 2016. P. 28.
  13. ^ Poplatek J. Wykaz alumnów Seminarium Papieskiego w Wilnie 1582—1773 // Ateneum Wileńskie. R. 11, 1936. S. 230.
  14. ^ Ryszard Sys, Właściciele gospodarstw rolnych w woj. wileńskim w latach 1928—1939, publikacje «Pisarza hipotecznego zawarte w Dzienniku Województwa Wileńskiego za lata 1928—1939»
  15. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 402.