Арфа
А́рфа — шчыпковы струнны музычны інструмэнт.
Ён мае форму трыкутніка, які складаецца: па-першае, з рэзананснага корпуса-скрыні даўжынёю прыблізна ў 1 мэтр, які пашыраецца дадолу; ранейшая яго форма была чатырохкутная, цяперашняя жа — закругленая з аднаго боку; ён забяспечаны плоскаю дэкаю, зробленай звычайна з кляновага дрэва, у сярэдзіну якой па даўжыні корпуса прымацоўваецца вузкая і тонкая рэйка зь цвёрдага дрэва, у якой прабіваюцца адтуліны для пранізваньня жыльных струн; па-другое, зь верхняй часткі (у выглядзе вялікіх памераў грыфа), змеявыяўна выгнутай, прымацаванай да вяршыні корпуса, утваральнай зь ім востры кут; да гэтай часткі прымацаваны зьедлівыя для ўмацаваньня струн і іх наладжваньня; па-трэцяе, з пярэдняга бруса, які мае форму калоны, прызначэньне якога — аказваць супраціў сіле, выраблянай струнамі, нацягнутымі паміж грыфам і рэзанансным корпусам.
Бо арфа ўжо і ў ранейшы час мела значны гукавы абьём (пяць актаў), а памяшканьне для струн поўнай храматычнай гамы нядосыць, то ў арфе нацягнутыя струны толькі для здабывання гукаў дзіатанічнай гамы. На арфе без педалі можна згуляць толькі адну гаму. Для храматычных падвышэньняў у ранейшыя часы струны павінны былі быць укарочваемыя прыжыманьнем пальцаў у грыфа; пазней гэта прыжыманьне сталі вырабляць з дапамогай гаплікаў, прыводных у рух рукою. Такія арфы апыняліся вельмі няёмкімі для выканаўцаў; недахопы гэтыя былі ў значнай ступені ўхіленыя механізмам у педалях, вынайдзеным Якабам Хохбрукерам у 1720 г. Гэты майстар прымайстраваў да арфы сем педаляў, дзейнічалых на праваднікі, якія праз пустую прастору бруса праходзілі да грыфа і там прыводзілі гаплікі ў такое становішча, што яны, дужа прылягаючы да струн, выраблялі ва ўсім абьёме прылады храматычныя падвышэньні.
Знакамітыя арфісты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Мікола Бокса
- Мікола Бокса
- Вера Дулава
- Марсэль Турнье
- Альфонс Хассельманс
- Вольга Эрдзэлі
- Эмма Щетинина
- Семён Куликов
- Эмилия Москвитина
- Андрес Измайлов
- Мильда Агазарян
- Ирина Пашинская
- Ганна-Марыя Раўнапольская-Дын
Дзяржаўны знак
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Арфа была палітычным знакам Ірландыі на працягу шматлікіх стагодьдзяў. Яна ўпершыню была выкарыстаная для сімвалічнага малюнка Ірландыі ў Каралеўскім Сьцягу Караля Шатландыі Джэймса VI (ён жа Кароль Ангельшчыны Джэймс I), і з тых часоў фігуравала ва ўсіх Каралеўскіх Сьцягах Ангельшчыны, Брытаніі і Злучанага Каралеўства, хоць стыль малюнка з часам змяняўся. З 1922 года Незалежная Дзяржава Ірландыя працягвае выкарыстаць арфу, як дзяржаўны знак, захаваны на Вялікім Дзяржаўным Друку Ірландыі, на гербе, Прэзідэнцкім Сьцягу і Прэзідэнцкага Друку, а гэтак жа ў шэрагу іншых дзяржаўных знакаў і дакументаў. Арфа гэтак жа адлюстроўваецца на ірландскіх манетах, пачынальна са сярэднявечных, і да сучасных ірландскіх манет эўра.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Арфа — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў