Эстәлеккә күсергә

Токат

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Город
Токат
төр. Tokat
Ил

Турция

Статус

административный центр ила

Ил

Токат

Координаталар

40°18′35″ с. ш. 36°33′15″ в. д.HGЯO

Майҙаны

1.923 км²

Бейеклеге

623 м

Халҡы

124.496 человек (2008)

Сәғәт бүлкәте

UTC 2, йәйге UTC 3

Телефон коды

90 356

Почта индексы

60000

Һанлы танытмалар
Автомобиль коды

60

Рәсми сайт

tokat.bel.tr  (төр.)

Картаны күрһәтергә/йәшерергә
Токат (Төркиә)
Токат
Токат

Токат (төр. Tokat) — Төркиәнең ҡалаһы һәм район Токат провинцияһының административ үҙәге.

=== 628 йылда фарсыларҙы еңгәндән һуң византия императоры Ираклий тарафынан төҙөлгән һәм уның һеңлеһе Евдокия хөрмәтенә аталған. Әммә был ваҡытта ҡала мөһим роль уйнамаған, урындағы Дазимон ҡәлғәһе генә әһәмиәткә эйә булған, яҡындағы Понтий Ҡоманы мөһимерәк булған. 1021 йылда әрмән батшаһы булыуы Сенекерим Арцруни Токатты византий императорынан феодал биләмә сифатнда алған. 1045 йылда династик никах арҡаһында Токат Арцрунидтарҙан икенсе әрмән династияһы — Багратидтарға күсә. 1071 йылдан 1175 йылға тиклем был биләмәләрҙә Данишмендтар идара иткән. 1396 йылдан Токат төркмән әмирлеге Ғосман империяһы.өлөшө булып киткән. 1612 йылда ҡалала 500 әрмән йорто була[1].

XIX быуатта Токат Азиялағы иң ҙур төрөк ҡалаларының береһе булған. Яҡындағы Сивас ҡалаһы үҫеше арҡаһында Токат яйлап бөлгөнлөккә төшкән.

Константинополдә Әрмән Патриархатын халыҡ иҫәбен алыу мәғлүмәттәре буйынса, 1912 йылда Токат санжагында (ҡаҙы Токат, Никсар, Эрбаа, Зиле) әрмән халҡының һаны 32271 кеше тәшкил иткән.

1912 йылда Токат (Токат, Никсар, Эбраа, Зиле) санжагында: төрөктәр — 151 800 кеше, Гректар — 27 174 кеше йәшәгән[2]Ҡалып:Привести цитату

Ҡалала 4 әрмән сиркәүе, 1 грек православие сиркәүе һәм 1 йәһүд синагогаһы була. Америка миссионерҙары — протестант, ә иезуиттар католик мәктәбен асҡан.

Беренсе бөтә донъя һуғышы осоронда мәсихселәрҙе эҙәрләү һөҙөмтәһендә христиан халҡының бер өлөшө һәләк булған, тере ҡалғандары башҡа илдәргә күсергә мәжбүр булған.

Данлыҡлы кешеләре

[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
  1. Dickran Kouymjian[en]. Armenia from the Fall of the Cilician Kingdom (1375) to the Forced Emigration under Shah Abbas (1604) // The Armenian People from Ancient to Modern Times / Richard G. Hovannisian. — NY: Palgrave Macmillan, 1997. —  26. — P. 1—50. — 493 p. — ISBN 0312101686.
  2. George Sotiriadis: An Ethnological Map Illustrating Hellenism in the and, 1918

Ҡалып:Токат