Azərbaycan linqvistik və mədəni mühiti: Redaktələr arasındakı fərq

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Sətir 85: Sətir 85:
== Ədəbiyyat ==
== Ədəbiyyat ==
{{refbegin|2}}
{{refbegin|2}}
* {{cite journal |last1=Caferoğlu |first1=Ahmet |title=Azerbaycan ve Anadolu Folklorunda Saklanan İki Şaman Tanrısı |journal=Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi |date=1956 |volume=5 |issue=1-4 |url=https://turkoloji.cu.edu.tr/HALKBILIM/ahmet_caferoglu_anadolu_azerbaycan_saman_tanrisi.pdf}}
* Askerov, Ali; Brooks, Stefan; Tchantouridze, Lasha (2020). "The Conflicts In The Caucasus". Post-Soviet Conflicts: The Thirty Years' Crisis. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield.
* Askerov, Ali; Brooks, Stefan; Tchantouridze, Lasha (2020). "The Conflicts In The Caucasus". Post-Soviet Conflicts: The Thirty Years' Crisis. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield.
* Cevdet Yakupoğlu: "Azerbaycan’ın Hôy Yöresinde Türk Egemenliği (XI–XVI. Yüzyıllar)", History Studies, 10/ 2 (Mart 2018), s.177–195.
* Cevdet Yakupoğlu: "Azerbaycan’ın Hôy Yöresinde Türk Egemenliği (XI–XVI. Yüzyıllar)", History Studies, 10/ 2 (Mart 2018), s.177–195.

05:46, 3 dekabr 2023 tarixinə olan versiya

Azərbaycan dilinin danışıldığı ərazilər (2023-cü il Qarabağ döyüşlərindən sonrakı dövr)

Azərbaycan linqvistik və mədəni mühitiazərbaycanlılarınazərbaycanlılaşmış icmaların təşkil etdiyi mühit. Tarix boyunca Azərbaycan dilimədəniyyətinin mövcud olduğu ərazi siyasi hadisələrlə bağlı olaraq daim dəyişikliyə məruz qalmışdır. Mühitin mədəni təsiri azərbaycanlılarla birlikdə yaşayan və ya onunla əlaqələrə malik icmalarda hiss edilir.

Ərazi

Azərbaycanlı əhalinin məskunlaşma əraziləri

Azərbaycanlıların tarixi topluluğu cənubda Qızılüzən çayından şimalda Böyük Qafqaz dağlarına, şərqdə Xəzərdən qərbdə GürcüstanErmənistana qədər olan ərazidə ortaya çıxmışdır.[1] İranda azərbaycanlılar İran Azərbaycanından başqa Həmədan və Kürdüstan vilayətlərində, həmçinin Qəzvin vilayətinin şimal hissələrində yaşayırlar. Gürcüstanda azərbaycanlılar Kvemo-Kartlinin 4 bələdiyyəsində (Marneuli, Dmanisi, Bolnisi and Qardabani) yaşayırlar. Bundan başqa Kvemo-Kartlidə ayrıca 6 azərbaycanlı anklavı mövcuddur. Msxeta-Mtianetində 1, Kaxetiyada 2 azərbaycanlı anklavı vardır.[2][3] Rusiyada azərbaycanlılar ənənəvi olaraq Cənubi Dağıstanda yaşamışdır.[4] Anadolu türkləri və Azərbaycan türkləri arasında etnik sərhəd isə XVI əsrdə yarandı.[5]

Azərbaycan dili və ədəbiyyatının tarixən əhatə etdiyi ərazi

XIII–XIV əsrlərdə Azərbaycan dili sadəcə Azərbaycanın yox, İran, İraq və qismən Şərqi Anadolunun türklərinin ədəbi dili idi.[6] Fuat Köprülü qeyd edir ki, hal-hazırda Azərbaycan dili adlandırılan türk ədəbi dialekti tarixən Xorasandan Anadoluya, Qafqazdan Bağdada qədər yayılmışdı.[7] İranda Azərbaycan dili az qala Qəzvinə qədər danışılır,[8] Əsrlər boyunca Azərbaycan dili linqva franka kimi ticarət və etniklər arası qarşılıqlı münasibətdə bütün Persiyada, Qafqazda və cənub-şərqi Dağıstanda istifadə edilirdi. Onun trans-regional təsiri ən azı XVIII əsrə qədər davam edib.[9]

Qərbi Anadolu (Osmanlı) türk dili ilə Azərbaycan dili arasındakı sərhəd XIV əsrin II yarısında görülməyə başlanmışdır. Məhəmməd Ərgin bu sərhədi Samsun-Sivas-İskəndərun xəttində görür. Kiçik Asiyanı 2 hissəyə bölən bu xəttin şərq hissəsi Azərbaycan dilinin dialektlərinin yayıldığı ərazidir.[7] Dil nöqteyi-nəzərindən baxıldığı zaman İldırım Bəyazid ilə Qazi Bürhanəddin, Fateh Sultan Mehmet ilə Uzun Həsən, Yavuz Sultan Səlimlə Şah İsmayıl Xətai arasında münaqişə sadəcə hərbi-siyasi deyildi. Bu tarixi hadisələrin gedişində Yaxın Şərqin türk etnomədəni ərazisinin iki əsas komponentinin, eləcə də iki türk ədəbi dilinin — Osmanlı və Azərbaycan dillərinin yayılma və təsir sahələrinin sərhədləri müəyyən edilmişdir.[10] XV əsrin əvvəllərində Yavuz Sultan Səlimin Şah İsmayıl Xətai üzərində qələbəsindən sonra Kiçik Asiyanın şərq hissəsi Osmanlı imperiyasının tərkibinə daxil olmuşdur. Ancaq Osmanlı ədəbi dilinin Şərqi Anadoluda yayılması əsrlər boyunca davam edən bir proses olmuş, bu regionun şairləri Azərbaycan dilində əsərlər yaratmağa davam etmişdir.[11]

1590-cı ilə qədər qızılbaşların Azərbaycandan kənarda bir sıra vilayətləri idarə etməsi (Şirazda dülqədr, Yezddə əfşar, Heratda şamlı) Azərbaycan dilinin yayılmasına təsir edib, deməli, şimali-qərbi İrandan kənardakı qruplar Azərbaycan dilində danışıb. Laristan, Şiraz, KaşanQumda Azərbaycan dilində danışıldığı ilə bağlı tarixi məlumatlar vardır.[12] XVII əsrdə Şiraz və Kaşanda türk dilinin danışılmaması qızılbaşların bu ərazilərdə hakimiyyətdə olmaması ilə izah edilə bilər.[13]

İranda Xəzərin cənub-şərqində yerləşən Gəlucah Azərbaycan linqvistik ərazisinin ən şərq nöqtəsi adlandırılır. Gəlucah dili mərkəzi oğuz qrupuna aiddir və Azərbaycan dilinə çox yaxındır. Ancaq Azərbaycan dili ilə fərqli xüsusiyyətlərə də malikdir.[14] Azərbaycan dilinin arealı Gəlucahdan da şərqə gedir. Şimali Xorasanda 2 azərbaycandilli anklav (Dərəgəz və Lüftabad) mövcuddur.[15]

Encyclopædia Iranicaya görə, Xorasan-türk dilinin Azərbaycan dilinin dialekti adlandırılması çox da səhv olmazdı. Çünki Xorasan türkcəsi Azərbaycan dili (mərkəzi oğuzca) ilə türkməncə arasında keçid dilidir, ancaq türkmən dilindən daha çox Azərbaycan dilinə yaxındır.[14]

Qaşqay və Aynallu dilləri Azərbaycan dilinə yaxın dialektlər hesab edilir. Qaşqay və Aynallu dilinin Osmanlı dilinə yaxın olması ilə bağlı fikir də mövcuddur. Əhməd Cəferoğlu və Gerhard Dörfer xüsusilə azərbaycancadan sapmalara istinad edərək, Qaşqay və Aynallu dillərinin Osmanlı türkcəsinə yaxınlığı haqqında fərziyyəni rədd etmişdir. Aynallu və həmçinin Sonqur dialekti Xorasan türkcəsi ilə Azərbaycan dili arasında keçid dili rolu oynayır.[14]

Azərbaycan muqisinin yayıldığı ərazi

Azərbaycandakı musiqi formaları cənubda Kürdistan, şərqdə ZəncanQəzvinə qədər uzanan ərazidə mövcuddur. Mərkəzi Asiya musiqisindən sürətli ritmi ilə fərqlənən Azərbaycan şəhər musiqisi Xivəyə (Xarəzm) qədər yayılmış, BuxaraDaşkəndə qədərə çatmışdır.[16]

Tarixi icmal

Xalqın və mədəniyyətin formalaşması

XVI əsr Azərbaycan şairi Məhəmməd Füzuli

Azərbaycana türklərin gəlişi hunların dövründə başlamış və daha sonra davam etmişdir. Türk köçərilərinin daimi olaraq bölgəyə girişi Xəzər xaqanlığı dövrü üçün xarakterik idi, baxmayaraq ki, o dövrdə salınmış daimi türk məskənləri haqqında dəqiq məlumatlar yoxdur.[17] ХI-ХIII əsrlərdə SəlcuqlarHülakülər dövründə türk oğuz tayfalarının Şərqi Zaqafqaziya və İran Azərbaycanına gəlişi ilə Azərbaycan xalqı formalaşmağa başlamış və bu proses XV əsrin sonlarına qədər davam etmişdir.[5][18] Azərbaycanlıların formalaşmasında oğuz dili əsas rol oynamışdır və Azərbaycan dili oğuz dilidir. Qıpçaq elementləri əvvəl qulam kimi, daha sonra böyük miqdarda olmaqla oğuzlarla birlikdə mövcud idi.[19]

Azərbaycan ədəbi dili XIII əsrdə formalaşmağa başlamış, XIV–XV əsrlərdə isə yazılı Azərbaycan ədəbiyyatı ortaya çıxmışdır.[20] XIII əsr monqol işğalından sonra Elxanilərin bölgədə hakimiyyət qurması burada yayılmış şamançılıq adətlərinin güclənməsinə gətirib çıxarmış, qədim adət-ənənə qaydaları Azərbaycan mədəni mühitində uşaq folkloroyunlarında, geniş xalq təbəqələrinin mərasiminanclarında yaşamağa davam etmişdir.[21] Hələ XV əsrdə Azərbaycan ədiblərinin bir qismi Orta Asiyada Əlişir Nəvai çağatay məktəbinin şagirdləri olmuş, Təbriz Azərbaycanın mədəniyyət mərkəzinə çevriləndə, ölkələrinə qayıdaraq təhsil gördükləri məktəbin dil və üslubuna sadiq qalaraq ədəbi fəaliyyətlərini davam etdirmişlər.[22] XVI əsrdə Azərbaycan türkləri tərəfindən qurulan[23] Səfəvilər imperiyasında Azərbaycan dili dövlət dili olaraq istifadə edilirdi.[24]

Azərbaycanlılarda şəhər əhalisinin ənənəvi məşğuliyyətləri xalçaçılıq, qızıl işləmə və zərgərlik, ağac və daş oyma sənətidir.[25] Orta əsrlərdə formalaşmış Azərbaycan xalçaları Asiya və Avropada məşhurlaşmış,[26] Azərbaycan xalçaçılarının ideya və bacarıqları bütün Qafqazda hiss edilmişdir.[27]

XIX əsrdə Azərbaycanın Rusiyanın tərkibinə daxil olmasıyla burada yaşayan insanlar Rusiya mədəniyyəti ilə və onun vasitəsilə də dünya mədəniyyəti ilə tanış olurlar. XIX əsrin sonu-XX əsrin əvvəlləri Azərbaycanda milli oyanış — mədəni Renessans dövrü (maarifçiliyin genişlənməsi, təhsil, mətbuat və incəsənətin inkişafı) baş vermişdir.[28][29]) Azərbaycan İslam dünyasında milli teatrın, operanın, qərb tipli universitetinbaletin əsasının qoyulduğu ilk ölkədir. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti İslam dünyasında ilk dünyəvi demokratik dövlətlərdən biri, həmçinin İslam ölkələri arasında qadınlara səsvermə hüququ verən ilk dövlətdir.[30]

Vacib yerlər

Yuxarı Gövhər ağa məscidi. Şuşa şəhəri (1860-cı il)
  • Şərqi Anadolu. Bəzi müəlliflər Şərqi Anadolunu XIII–XIV əsrlər Azərbaycan ədəbi dilinin beşiyi hesab edirlər.[6]
  • İran AzərbaycanıAşağı Qarabağ. XV əsrdə Azərbaycan mədəniyyətinin formalaşan iki mərkəzidir. XVI–XVIII əsrlərdə bu mədəniyyət mərkəzlərinin formalaşması başa çatmışdır.[5]
    • Təbriz. İranda Azərbaycan dilinin "mərkəzi"dir.[14]
    • Xoy. Bu ərazida tarixən türklər yaşadığı üçün "İran Türküstanı" adlandırılmışdır. Bu türklər böyük ehtimalla monqollardan əvvəlki dövrdə bölgəyə yerləşmişdir.[31] Digər bir versiyaya görə isə, Xoy ərazisi Uyğurustandan gəlmiş xitay (çinli) əhalisinə görə "türk ölkəsi" adlandırılmışdır. Buddist olan bu əhali Elxani dövründə buddizm məbədlərinin tikintisində iştirak etmişdir.[32]
  • Cənubi Dağıstan. Tarixən, Cənubi Dağıstanın əhalisi Azərbaycanın mədəni və davranış normalarına yönlənib, Azərbaycan linqvistik və mədəni mühiti ilə əhatələnib.[33] Bu zaman azərbaycanlıların qeyri-türk qonşuları (ərəblər, müsəlman-tatlar, tabasaranlılar) azərbaycanlılara assimilyasiya olunmuş, farslar isə Azərbaycan dilini öyrənərək milli kimlik şüurlarını dəyişdirmişdir.[34][35]
    • Dərbənd. Dərbənd tarixən Bakının bir növ "mədəniyyət peyki" olub. Cənubi Dağıstanla Azərbaycan arasında sıx iqtisadi və mədəni əlaqələr Dağıstan azərbaycanlılarının, ləzgilərin, saxurların, rutulların, dağ yəhudilərinin Bakının həyat tərzinə diqqət yetirməyə başlamasına səbəb olub. Bəlkə də buna görə, digər Dağıstan şəhərlərindən fərqli olaraq, Dərbənd bu gün də ümumi Azərbaycan dili və mədəniyyət-məişət ab-havasını qoruyub saxlamaqda davam edir.[36]
  • Şuşa. Azərbaycan musiqisipoeziyasının beşiyi, Azərbaycan mədəniyyətinin mərkəzlərindən biridir.[37] Bu şəhər müəyyən bir dövr ərzində bir çox Azərbaycan ziyalıları, şairləri, yazıçıları və xüsusən musiqiçilərin (Azərbaycan aşıqları, Azərbaycan muğam ifaçıları, qopuz ifaçıları) evi olmuşdur.[38][27] Azərbaycanlılar üçün şəhər mədəni cəhətdən vacibdir[39][40][41] və onu regiondakı mədəni paytaxtları hesab edirlər.[42] 2021-ci ildə Şuşa şəhəri Azərbaycanın mədəniyyət paytaxtı elan edilmişdir.[43]

İstinadlar

  1. История Азербайджана. — Баку: Изд-во АН Азербайджанской ССР, 1960. — Т. 2. — С. 272.
  2. Статком Грузии. Численность населения на начало года в 2000—2010 гг. Arxivləşdirilib 2011-07-16 at the Wayback Machine (ing.)
  3. "Национальный состав по краям Грузии (Total population by regions and ethnicity)" (ingilis). Национальная статистическая служба Грузии. 2016-08-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2016-04-28.
  4. Исламмагомедов А. И. Дореволюционное поселение дагестанских азербайджанцев // Быт сельского населения Дагестана (XIX — нач. XX вв.). — Махачкала: Дагестанское учебно-педагог. изд-во Госкомиздата ДАССР, 1981. — С. 17.
  5. 1 2 3 "История Востока. В 6 т. Т. 2. Восток в средние века". 2013-03-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2015-12-14.
  6. 1 2 Mustafayev, 2013. səh. 335-336
  7. 1 2 Mustafayev, 2013. səh. 334
  8. Оранский И. М. Введение в иранскую филологию. — М.: Изд-во Восточной литературы, 1960. — С. 292, прим. 5.
  9. Keith Brown, Sarah Ogilvie. Concise encyclopedia of languages of the world Arxivləşdirilib 2022-03-27 at the Wayback Machine. — Elsevier, 2009. — С. 110–113. — ISBN 978-0-08-087774-7.
  10. Mustafayev, 2013. səh. 342
  11. Mustafayev, 2013. səh. 340
  12. Floor, Javadi, 2013. səh. 2
  13. Floor, Javadi, 2013. səh. 4
  14. 1 2 3 4 Michael Knüppel. Turkic languages of Persia: An overview // Encyclopædia Iranica. January 1, 2000.
  15. Lars Johanson, Éva Ágnes Csató Johanson. The Turkic languages. — С. 274.
  16. During, J. Azerbaijan. Grove Music Online. Retrieved 28 Feb. 2022, from https://www-oxfordmusiconline-com.wikipedialibrary.idm.oclc.org/grovemusic/view/10.1093/gmo/9781561592630.001.0001/omo-9781561592630-e-0000053092 Arxivləşdirilib 2023-06-29 at the Wayback Machine.
  17. Golden, 1992. səh. 385–386
  18. Field Listing :: Ethnic groups Arxivləşdirilib 2019-01-06 at the Wayback Machine (англ.). The World Factbook. ЦРУ. Проверено 23 мая 2012.
  19. Golden, 1992. səh. 225
  20. G. Doerfer. "AZERBAIJAN viii. Azeri Turkish". Iranica. December 15, 1988. 2019-10-23 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-07-20.
  21. Caferoğlu, 1956. səh. 66-67
  22. Demirci, 1998. səh. 3-4
  23. Encyclopædia Iranica: Iran V. Peoples Of Iran. A General Survey Arxivləşdirilib 2011-08-10 at the Wayback Machine

    The Azeri Turks are Shiʿites and were founders of the Safavid dynasty.

  24. Mazzaoui, Michel B; Canfield, Robert (2002). "Islamic Culture and Literature in Iran and Central Asia in the early modern period". Turko-Persia in Historical Perspective. Cambridge University Press. pp. 86–7. ISBN 978-0-521-52291-5.
  25. НАРОДЫ ДАГЕСТАНА Arxiv surəti 17 yanvar 2009 tarixindən Wayback Machine saytında. Lakia.net. Проверено 15 сентября, 2006
  26. P. R. J. Ford. The oriental carpet: a history and guide to traditional motifs, patterns, and symbols. Abrams, 1981. ISBN 0-8109-1405-0, 9780810914056, стр. 225.
  27. 1 2 Suny, Ronald (1996). Armenia, Azerbaijan, and Georgia. DIANE Publishing. p. 108. ISBN 0-7881-2813-2.
  28. Шнирельман В. А. Войны памяти: мифы, идентичность и политика в Закавказье / Рецензент: Л. Б. Алаев. — М.: Академкнига, 2003. — С. 139. — 592 с. — 2000 экз. — ISBN 5-94628-118-6.
  29. Curtis, Glenn E. (1995). Armenia, Azerbaijan, and Georgia : country studies (1st ed.). Washington, D. C.: Federal Research Division. pp. 99–101. ISBN 0-8444-0848-4. OCLC 31709972.
  30. Svante Kornel. "The Politicization of Islam in Azerbaijan" (PDF). 2013-04-18 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 aprel 2016.
  31. Yakupoğlu, 2018. səh. 188-189
  32. Prazniak, 2014. səh. 664
  33. Магомедханов, 2008. səh. 37
  34. Ибрагимов М.-Р. А. Азербайджанцы // Народы Дагестана / Отв. ред. С. А. Арутюнов, А. И. Османов, Г. А. Сергеева. — М.: "Наука", 2002. — ISBN 5-02-008808-0. səh 510.
  35. Magomedkhan Magomedkhanov. Building of the Tower of Babel: Ethnolinguistic Processes in Dagestan. Russian Academy of Sciences, Dagestan Science Centre.
  36. Магомедханов, 2008. səh. 41-42
  37. Mattew O'Brien. Uzeir Hajibeyov and His Role in the Development of Musical Life in Azerbaijan. — Routledge, 2004. — С. 211. — ISBN 0-415-30219-6, 9780415302197
  38. De Waal, 2003. səh. 189
  39. Antidze, Margarita. "Nagorno-Karabakh says its two largest cities under fierce attack". Reuters. 6 November 2020. 2 January 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2 January 2021.
  40. "The fighting in Nagorno-Karabakh reflects decades of conflict". The Economist. 29 October 2020. 30 October 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2 January 2021.
  41. Askerov, 2020. səh. 57, 61
  42. Hauer, Neil. "Nagorno-Karabakh conflict will soon face a decisive moment". Arab News. 6 November 2020. 9 November 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 7 November 2020.
  43. Aliyev, Jeyhun. "Azerbaijan declares city of Shusha 'cultural capital'". Anadolu Agency. 5 January 2021. 5 January 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 January 2021.

Ədəbiyyat

  • Caferoğlu, Ahmet. "Azerbaycan ve Anadolu Folklorunda Saklanan İki Şaman Tanrısı" (PDF). Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 5 (1–4). 1956.
  • Askerov, Ali; Brooks, Stefan; Tchantouridze, Lasha (2020). "The Conflicts In The Caucasus". Post-Soviet Conflicts: The Thirty Years' Crisis. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield.
  • Cevdet Yakupoğlu: "Azerbaycan’ın Hôy Yöresinde Türk Egemenliği (XI–XVI. Yüzyıllar)", History Studies, 10/ 2 (Mart 2018), s.177–195.
  • De Waal, Thomas (2003). Black Garden: Armenia and Azerbaijan Through Peace and War. NYU Press. ISBN 9780814785782.
  • Demirci, J. (1998). NEVAVİ'NİN AZERBAVCAN SAHASINA ETKİSİ . Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi , 38 (1–2) , 1–12 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/dtcfdergisi/issue/66761/1043985 Arxivləşdirilib 2023-04-13 at the Wayback Machine
  • Golden, Peter B.: An introduction to the history of the Turkic peoples : ethnogenesis and state formation in medieval and early modern Eurasia and the Middle East. - Wiesbaden : Harrassowitz, 1992 (Turcologica ; Bd. 9) ISBN 3-447-03Z74-X
  • Магомедханов М.М. Дагестанцы: Этноязыковые и социокультурные аспекты самосознания. Москва: ООО "ДИНЭМ", 2008. – 272 с.
  • Prazniak, R. (2014). Ilkhanid Buddhism: Traces of a Passage in Eurasian History. Comparative Studies in Society and History, 56(3), 650–680. doi:10.1017/S0010417514000280
  • Shahin Mustafayev. Ethnolinguistic Processes in the Turkic Milieu of Anatolia and Azerbaijan (14th–15th Centuries) // Contemporary Research in Turkology and Eurasian Studies (A Festschrift in Honor of Professor Tasin Gemil on the Occasion of his 70th Birthday). — Presa Universitară Clujeană, 2013.
  • Willem Floor, Hasan Javadi. The Role of Azerbaijani Turkish in Safavid Iran // Iranian Studies. Vol. 46. Issue 4. — 2013.