Saltar al conteníu

Santoyo

Coordenaes: 42°12′53″N 4°20′36″W / 42.214722222222°N 4.3433333333333°O / 42.214722222222; -4.3433333333333
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Santoyo
Alministración
País España
Autonomía Castiella y Lleón
Provincia provincia de Palencia
Tipu d'entidá conceyu d'España
Alcalde de Santoyo (es) Traducir Bernardo Tejido Rojo
Nome oficial Santoyo (es)[1]
Códigu postal 34490
Xeografía
Coordenaes 42°12′53″N 4°20′36″W / 42.214722222222°N 4.3433333333333°O / 42.214722222222; -4.3433333333333
Santoyo alcuéntrase n'España
Santoyo
Santoyo
Santoyo (España)
Superficie 34.69 km²
Altitú 780 m
Llenda con Boadilla del Camino, Melgar de Yuso, Astudillo, Támara de Campos y Frómista
Demografía
Población 188 hab. (2023)
- 101 homes (2019)
- 88 muyeres (2019)
Porcentaxe 0% de provincia de Palencia
Densidá 5,42 hab/km²
Cambiar los datos en Wikidata

Santoyo ye una llocalidá y conceyu de la contorna de Tierra de Campos al so pasu pola Provincia de Palencia, na Comunidá Autónoma de Castiella y Llión, España.

Datos básicos

[editar | editar la fonte]
  • El so términu municipal inclúi la pedanía de Santiago del Val
  • La so población ye de 235 habitantes (2013).
  • Xentiliciu: santoyanos.
  • Asítiase a 35 quilómetros al norte de la capital provincial (Palencia) y pertenez al partíu xudicial d'Astudillo.

Evolución demográfica

[editar | editar la fonte]
1900 1910 1920 1930 1940 1950 1960 1970 1981 1991 2012 2013 2014
1.012 997 789 717 628 618 579 494 381 295 241 235 230

Orixe

[editar | editar la fonte]

El territoriu que güei ocupa l'actual pueblu de Santoyo y el so términu municipal tuvo pobláu dende l'antigüedá con distintos allugamientos. Nel pandorial de Sarnallano atópase un castru vaccéu del cual apaecieron restos materiales.

Según l'historiador Cuadrado nel llugar que güei ocupa Santoyo tuvo un asentamientu romanu conocíu como Tela Augusta (la flecha o'l dardu d'Augustu). Ye una teoría bastante plausible si tenemos en cuenta qu'al otru llau de los montes conocíos como Costacollaos atópase Astudillo, pueblo que'l so orixe toponímicu paez atopase en Estatilio Tauro, un xeneral d'Augustu. Dambos tuvieron presentes en Hispania mientres les guerres cántabres.

La villa romana de Les Quintanas ye de dómina tardida, cubriendo con toa probabilidá los sieglos IV al IV. Nos años 90 fixéronse dos intervenciones arqueolóxiques que dieron como resultáu l'apaición d'un fornu, un hipocaustum, cerámica tantu de terra sigillata cómo de cerámica romana común. Tamién apaeció un pozu utilizáu, al paecer tres un derrumbe, cómo escombrera.

Cola cayida del Reinu Visigodu'l territoriu foi abandonáu y hubo qu'esperar a finales del sieglu X pa la so repoblación fundándose l'actual Santoyo. Sobre'l nome d'esti pueblu esisten tres teoríes:

1) vien de Sanctus Ioannes. El patrón de Santoyo y quien da nome a la ilesia parroquial ye san Juan Bautista. 2) " " de San Yago (o Santiago). 3) Según l'historiador Faustino Narganes el nome vien de san Audito, que lluchó contra la herejia arriana.

Quien escribe esto cunta que, al contrariu de lo que se vien afirmando na actualidá, ye más probable la primer opción.

Foi fundáu apoderando aquella área Fernán de Armentales (nota, antes d'esta edición venía que fuera fundáu por esti Fernan de Armentales, en realidá nun tenemos constancia histórica de que fuera él quien lo fundó), en tiempos del conde Garci Fernández en setiembre de 988. Foi una villa cercada (s. XI), de la cual queden na actualidá bien poques muertes.

Patrimoniu

[editar | editar la fonte]
Ilesia de San Xuan Bautista
  • Ilesia parroquial de San Xuan Bautista: Tien un cruceru góticu, con torre románica y dellos ventanales del mesmu estilu. El so maxestosu retablu ye renacentista. El pórticu d'entrada a la Ilesia ye platerescu y ta bien deterioráu pola calidá de la piedra; nél campean los escudos del so mecenes el Patriarca de les Indies D. Antonio de Rojas Manrique, gran restaurador del conventu franciscanu de Villasilos. El púlpitu, en nocéu, platerescu, ye obra anónima del XV. El coru de la Ilesia tien tres pieces importantes: el órganu, barrocu, anguaño restauráu col que s'ufierten frecuentes conciertos. La sillería en nozal, renacentista, con apostoláu nos respaldos de les sielles. En mediu del coru'l facistol. La ilesia ta declarada BIC.
  • Ermita de La nuesa Señora de Quintanilla.
  • Villa romana de Les Quintanas.
  • Rollu de xusticia: Esistió, nel esterior de les muralles, un rollu de xusticia yá sumíu. El mal llamáu rollu de xusticia de Santoyo ta na Plaza de Fray Pedro de Santoyo. Ye en realidá una superposición de piedres de les que dalguna pudo pertenecer al primitivu rollu; otres non. La pieza cimera vien de les ruines del antiguu conventu de Villasilos. El monumentu componer en 1977 por cuenta de la celebración del sestu centenariu de la nacencia de Fray Pedro de Santoyo, reformador franciscanu y fundador del conventu de Villasilos.[2] Ta declaráu BIC.

Turismu

[editar | editar la fonte]
Rollu de Xusticia de la llocalidá, con una culminación en forma de castiellu, que recuerda a la Corona
Centru Temáticu del Palombar
Espaciu dedicáu a la cría de palombos y a l'arquiteutura popular de los palombares en Tierra de Campos.[3]

Personaxes Pernomaos

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
  2. ↑ Portal santoyo.es. El rollu de xusticia.
  3. ↑ palombar/ Portal municipal. Palombares y Centru Temáticu del Palombar.
  4. ↑ Noticia sobre la muerte del abá Dom Isaac María Toribios. En ABC.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]




Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Santoyo&oldid=4223418»