Reinu de Bernicia
| ||||
|---|---|---|---|---|
| estáu desapaecíu | ||||
| Alministración | ||||
| Capital |
Bamburgh (es)  | |||
| Forma de gobiernu | monarquía | |||
| Llingües oficiales |
inglés antiguu Idioma cúmbricu | |||
| Xeografía | ||||
| Coordenaes | 60°N 0°E / 60°N 0°E | |||
 | ||||
 | ||||
Bernicia (n'anglosaxón: Bernice, Bryneich, Beornice) foi un reinu anglosaxón establecíu polos anglos, ente'l c. 420 y el 634, nel sieglu V no qu'anguaño ye'l nordés d'Inglaterra.
El territoriu anglu de Bernicia foi aproximao equivalente al área que los condaos de Northumberland y Durham ocupen anguaño, moviéndose dende'l ríu Tweed hasta'l ríu Tees. A principios del sieglu VII, xunir col so vecín del sur, Deira, pa formar el reinu de Northumbria y per ende les sos fronteres espandiéronse considerablemente.
Bryneich britana
[editar | editar la fonte]
Bernicia ye mentada en poemes escritos en galés antiguu por Nennius y n'otros escritos sol nome de Bryneich o Brynaich. Nun ta bien claru si esto ye a cencielles la traducción del nome al galés, o si esistió un antiguu reinu britanu anterior al de Bernicia. Sicasí, el nome paez derivase de la pallabra britónica Bernicca, que significa “tierra de pasos de montes”, lo que concuerda cola segunda hipótesis.
Esti reinu britanu foi formáu a partir de les enantes tierres baxes de los Votadini, posiblemente como parte de la división d'un supuestu gran reinu septentrional” del rei Coel Hen en 420. Esti reinu septentrional ye mentáu por eruditos galeses como Yr Hen Ogledd o, lliteralmente, "El Vieyu Norte". El reinu pudo ser dirixíu dende Bamburgu, que definitivamente apaez en fontes galeses como Din Guardi. Cerca d'esta residencia importante ta la islla de Lindisfarne (conocida d'antiguo en galés como Ynys Metcaut), que convirtióse na diócesis de los obispos bernicianos. Nun se sabe cuándo los Anglos finalmente conquistaron tola rexón, pero ye probable que fuera alredor del añu 604.
Bernicia anglosaxona
[editar | editar la fonte]Dalgunos de los anglos de Bernicia pudieron ser emplegaos como mercenarios xunto al muriu d'Adriano mientres l'últimu periodu romanu. Créese qu'otros emigraron escontra'l norte (per mar) dende Deira a principios del sieglu VI. El primer rei anglu del qu'esiste información, foi Día, quien se diz que llogró'l tronu y el reinu alredor del añu 547. Los sos fíos tuvieron munchos años lluchando contra una fuercia unificada de los reinos britónicos qu'arrodiaben Bernicia, hasta qu'esa alianza colapsó nuna guerra civil.
La Unión Forzada de Northumbria
[editar | editar la fonte]
El nietu de Día, Eteelfrido, unificó Deira col so reinu de Bernicia pola fuercia alredor del añu 604. Reinó en dambos reinos (xuniéndolos sol nome de Northumbria) hasta que foi derrotáu y asesináu por Raedwald d'Anglia Oriental (quien diera abellugu a Edwin, fíu d'Aella, rei de Deira) alredor del añu 616. Edwin entós convirtióse en rei. Los primeros años del reináu d'Edwin tuvieron posiblemente dedicaos a combatir la poca resistencia que quedaba de los exiliaos britanos de Bryneich, qu'operaben al traviés del reinu Gododdin. Dempués de completar la pacificación de la población britónica en Bernicia, dedicar a la subyugación d'Elmet (un territoriu d'idioma cúmbrico qu'esistió nel área qu'anguaño ye West Riding de Yorkshire, cerca de Leeds), lo que llevó a un conflictu direutu con Gales.
Dempués de la desastrosa Batalla de Hatfield Chase el 12 d'ochobre de 633, na cual Edwin foi derrotáu y asesináu por Cadwallon ap Cadfan de Gwynedd y Penda de Mercia, Northumbria, otra vegada más, estremar en Bernicia y Deira. Bernicia foi entós de volao rexida por Eanfrido, fíu d'Eteelfrido, pero un añu dempués ésti foi a atopase con Cadwallon pa tratar de consiguir la paz y foi asesináu. Oswaldo, l'hermanu d'Eanfrido, creó un exércitu y finalmente ganó a Cadwallon na Batalla de Heavenfield en 634. Dempués de la so victoria, Oswaldo foi reconocíu como rei de Bernicia y Deira y, poro, unificar definitivamente sol nome de Northumbria.
Reis de Bernicia
[editar | editar la fonte]
| Reináu | Incumbente | Notes | |
|---|---|---|---|
| fl.500 - fl.c.520 | Esa (Oesa) |
Fíu de Ingwy. Fundó'l reinu de Bernicia. La so familia y llinaxe se llista na Crónica anglosaxona. | |
| fl.c.520-547 | Eoppa | Fíu d'Esa. | |
| 547 - 559 | Día | Fíu de Eoppa. Casóse con Bearnoch y tuvieron 8 fíos, de los cualos 6 fueron reis. | |
| 559 - 560 | Glappa (Clappa) |
Fíu d'Ida. | |
| 560 - 568 | Adda | Fíu d'Ida. | |
| 568 - 572 | Ethelric | Fíu d'Ida. | |
| 572 - 579 | Theodric (Deoric) |
Fíu d'Ida. | |
| 579 - 585 | Frituwaldo (Frithewlf) |
Fíu d'Ida. | |
| 585 - 593 | Hussa | Probablemente fíu d'Ida. | |
| 593 - 616 | Eteelfrido | Fíu de Ethelric. Foi'l primer rei de Northumbria. Morrió en batalla. | |
| Dinastía deirana | |||
| 616 - 12 d'ochobre de 632 | Edwin | Rei de Deira, que se convirtió en rei de Northumbria y polo tanto de Bernicia tamién. Morrió en batalla a manes de Cadwallon ap Cadfan. Santu. | |
| Regresu de la dinastía berniciana | |||
| finales de 632 - 633 | Eanfrido | Fíu de Eteelfrido. Morrió a manes de Cadwallon. | |
| 634 - 5 d'agostu de 641 | Oswaldo | Fíu de Eteelfrido. Dio muerte a Cadwallon. Rei de Northumbria. Morrió a manes de Penda de Mercia. Santu. | |
| finales de 641 - 655 | Oswiu | Fíu de Eteelfrido. Llogró unificar los reinos y formó una Northumbria estable. Dexó de ser rei de Bernicia nel añu 655, pa convertise nel rei de toa Northumbria. | |
Ver tamién
[editar | editar la fonte]
Referencies
[editar | editar la fonte]Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Reinu de Bernicia.
