Saltar al conteníu

Pirita

De Wikipedia
PiritaFicha de mineral
Xeneral
Categoría especie mineral (es) Traducir[1]
Subclase de pyrite mineral group (en) Traducir[2], pyrite structural group (en) Traducir[3] y minerales sulfuros (es) Traducir
Fórmula química FeS₂
Epónimu fueu (griegu antiguu)
Propiedaes físiques
Color cobre (es) Traducir y oru
Color de la raya negru
Durez de Mohs 6
Densidá absoluta 5,025 g/cm³
Clasificación
Nickel-Strunz 8ª ed. II/C.05[5]
Nickel-Strunz 9ª ed. 2.EB.05a
Nickel-Strunz 10ª ed. 2.EB.05a[6]
Dana 2.12.1.1[7]
Cambiar los datos en Wikidata
Pirita

La pirita ye un mineral del grupu de los sulfuros que la so fórmula química ye FES2. Tien un 53,48% d'azufre y un 46,52% de fierro. Frecuentemente macizu, granular finu, delles vegaes subfibroso radiáu; reniforme, globular, estalactítico. Insoluble n'agua, y magnética por calentamientu. El so nome deriva del raigañu griegu pyr (fueu), yá que al raspiala con metales emite chispes, lo cual intrigaba al mundu antiguu. Tamién conocida como "l'oru de los tontos" o "l'oru de los probes", o "oropel" pol so gran paecíu col oru.

Cúbica, les cares dacuando cementadas, tamién de cutiu n'octaedros, piritoedros (dolce cares pentagonales) y raramente icosaedru (venti cares triangulares). De cutiu maclada, masiva, radiada, granular, el so color ye mariellu latón y el so rellumu ye metálicu, durez: ye duru 6-6,5, de manera que non se exfolia, y quebrase en forma concoidea (de concha). Color raya: verde coritu, diafanidad: opacu. La pirita fúndese fácilmente, 2,5-3 na escala Kobell, y llibera vapores d'azufre, dexando como borrafa sólida pirrotinal (FES).L'habito ye cuando reflexa la so estructura cristalina

La pirita ye unu de los minerales más usaos pal llogru del ácidu sulfúrico (H2SO4) pol so eleváu porcentaxe n'azufre. El llogru del ácidu produzse por aciu el «turre» del mineral, esto ye, calezse hasta altes temperatures en presencia d'osíxenu, yá que asina emana dióxidu d'azufre (SO2) y darréu esti tresfórmase artificialmente a trióxidu d'azufre (SO3) al que se #añader agua pa tresformalo n'ácidu.[8]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]
  • Sulfuros.
  • Téuniques pa faer fueu

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Afirmao en: The IMA List of Minerals (November 2018). Autor: International Mineralogical Association - Commission on new minerals, nomenclature and classification. Data d'espublización: payares 2018.
  2. Afirmao en: Kivet. Páxina: 35. Cita: RIKKIKIISURYHMÄ. Editorial: WSOY. Llingua de la obra o nome: finlandés. Data d'espublización: 2000.
  3. Afirmao en: rruff. Editorial: Asociación Mineralógica Internacional.
  4. Afirmao en: A Dictionary of the Names of Minerals. Autor: Albert Huntington Chester. Editorial: Forgotten Books.
  5. Afirmao en: Mineralogische Tabellen : Eine Klassifizierung der Mineralien auf kristallchemischer Grundlage, mit einer Einfuhrung in die Kristallchemie (1982). Autor: Karl Hugo Strunz. Editorial: Akademische Verlagsgesellschaft. Data d'espublización: 1982.
  6. Afirmao en: MinDat. Llingua de la obra o nome: inglés.
  7. Afirmao en: mineralienatlas.de. Llingua de la obra o nome: inglés.
  8. Coleición El mundo de los minerales, Ediciones Orbis 1999