Saltar al conteníu

Parllamentu sicilianu

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Parllamentu sicilianu
Datos xenerales
Tipu parlamentu
Estáu Bandera de Reinu de Sicilia Reinu de Sicilia
Cambiar los datos en Wikidata
Palaciu Real, o de los Normandos, en Palermo

El Parllamentu sicilianu foi l'órganu llexislativu del Reinu de Sicilia, y ye consideráu unu de los más antiguos del mundu.[ensin referencies]

El parllamentu iniciò les sos actividaes en 1130 pol rei Roger II de Sicilia na ciudá de Palermo, nel Palaciu de los Normandos, onde inda güei caltién la so sede l'Asamblea Rexonal Siciliana. La primer sesión foi convocada, antes de la creación de la casa, por Roger I de Sicilia en 1097 en Mazara del Valle.

En 1282 una rebelión españó'l 30 de marzu de 1282 y foi conocida como Víspores sicilianos. Los franceses de Carlos d'Anjou en Sicilia fueron asesinaos. Una delegación del parllamentu sicilianu foi al alcuentru del rei Pedru III d'Aragón nel norte d'África (nel mes d'agostu) y ufiertáron-y la corona, en favor de la so causa los derechos de la so muyer Constanza II de Sicilia. Pedro dirixir a la islla y desembarcó en Trápani el 29 d'agostu y el día 30 entró en Palermo.

Con Carlos I d'España en 1532 foi de nuevu convocáu un Parllamentu en Palermo nel "Salón Mariellu" del Palaciu Real, que siguió axuntándose inclusive en tiempos de Felipe II, en 1556 en Mesina en 1567 ya inda en Palermo, calteniendo la so autoridá contra Virréis.

El 23 de xineru de 1806 Fernandu IV de Borbon fuxó precipitadamente a Palermo siguíu puestu pola so esposa y fíu, mientre los franceses entraben en Nápoles. Napoleón declaró que la dinastía de Borbón perdiera'l tronu, proclamando al so hermanu mayor, José como rei de Nápoles y Sicilia. Sicasí, Fernando siguió'l so reináu en Sicilia, so la proteición británica. Na islla esistíen instituciones parllamentaries de cuñu feudal dende faía enforma tiempu, y el parllamentu declarò en 1812 una reforma constitucional como la constitución de Cádiz. El rei de fechu abdicó'l so poder nel so fíu Francisco, qu'ofició de rexente. Però los reinos de Sicilia y de Nápoles xuniéronse formalmente en 1816 como Reinu de les Dos Sicilies so los Borbon-Dos Sicilies y el parllamentu sicilianu foi suprimida.

Nos años 1848 y 1849 eventos revolucionarios socedieron en Palermo contra'l gobiernu borbón buscando la so independencia; resultó trunfadora y de resultes d'ello abrió un periodu d'independencia pa Sicilia, col so propiu gobiernu y el so propiu parllamentu escoyíu.[1]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Two Sicilies, Kingdom of, 1848-49. Ohiou.edu. 7 d'ochobre de 2007. Archivado del original el 2008-12-07. https://web.archive.org/web/20081207123133/http://www.ohiou.edu/~Chastain/rz/twosicil.htm. Consultáu'l 2018-03-06. 

Ver tamién

[editar | editar la fonte]